তুমি শৰতৰ সোণ

                    শৰতৰ সোণ

তুমি শৰতৰ শীতল বতাহ

     শীতল বতাহৰ তুমি মধু থফ

           সোণ বুলি ক'লেও ফুলি উঠে 

                    নিভাঁজ তোমাৰ মুখনি ।

থেহ তোমাৰ  পেচ তোমাৰ 

অভিমানো তোমাৰ , কিন্তু-----------

তুমি জানোঁ  নোকোৱা  

                মই কেৱল তোমাৰ 

                          তোমাৰেই আনৰ নহয়  ।

শৰতৰ তুমি চন্দন

         শৰতৰ আদৰৰ সোণ 

                সোণ মানেই সোণমনি 

                        নিভাঁজ হৃদয়ৰ বসতি ।

শীতৰ সেমেকা ৰাতি 

                চন্দ্ৰৰ ৰূপালী  কিৰণত 

                                 তুমি তুমিয়েই 

                                        মইতো নহওঁ তুমি ।

জোনবাইৰ ৰূপালী কিৰণত 

  ভাঁহি আহে মোৰ হৃদয়ত বসতি পাতা 

  তোমাৰ মোৰ অক্ষয়ৰ স্মৃতিবোৰ ।

       অভিসমানি মনৰ তোমাৰ হৃদয়খনি লৈ

             অভিমানি অভিমানি কথাবোৰ কৈ 

                     আঁতৰি যাবলৈ খুজিও,  থমকি ৰৈ 

                         কৈ যোৱা গহীন গহীন ভাৱনাৰ স্বপ্নবোৰ

                            আজিও চুই যায় স্মৃতি হৈ ।

শ্ৰীমিণ্টু দোলাকাষৰীয়া ।

দীনাংক : ১২/০১২/২০১৯