দীচুচ শিক্ষণকেন্দ্ৰ DISHUS SHIKSON KENDRA

দীচুচ শিক্ষণকেন্দ্ৰ DISHUS SHIKSON KENDRA

শিক্ষা, ভ্ৰমণ তথা বিভিন্ন বা-বাতৰি ।Education, traval and news

শিক্ষা, দৰ্শন,কাহিনী , স্থানীয় বা বাতৰি,

ads

উপস্থাপিত তথ্য

Post Top Ad

LightBlog

Post Top Ad

Your Ad Spot

Wikipedia

Search results

Tuesday, July 30, 2024

'কলিকতাত যাত্রা' নামত পাঠটিত লেখক পদ্মনাথ গোহাঁঞি বৰুৱাই কলিকতাৰ গমনৰ অভিজ্ঞতা

9:23 PM 0
বিষয়। : 'কলিকতাত যাত্রা' নামত পাঠটিত লেখক পদ্মনাথ গোহাঁঞি বৰুৱাই কলিকতাৰ গমনৰ অভিজ্ঞতা

শ্ৰেণী   : দ্বাদশ শ্ৰেণী  ( অসম ৰাজ্যিক মুক্ত বিদ্যালয় ) 

১) 'কলিকতাত যাত্রা' নামত পাঠটিত লেখক পদ্মনাথ গোহাঁঞি বৰুৱাই কলিকতাৰ গমনৰ অভিজ্ঞতা কেনেদৰে আগবঢ়াইছে, নিজৰ ভাষাত বুজাই লিখা।

 উত্তৰ :  'নগা পর্বতীয়া জিলা’ৰ পৰা ১৮৯০চনত এণ্ট্ৰন্স পৰীক্ষাত উত্তীর্ণ হোৱা প্রথম ছাত্র পদ্মনাথ গোহাঁইবৰুৱাই পৰীক্ষাৰ ফল লাভ কৰা পাছতে ঘাই ঘৰ লক্ষ্মীমপুৰৰ পৰা  পালি ঘৰ শিৱসাগৰলৈ যাত্রা কৰিছিল। শিৱসাগৰত কিছুদিনথকাৰ  পাছত উচ্চ শিক্ষাৰ বাবে লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা , বসন্ত কুমাৰ গোস্বামী আৰু  দ্বাৰকেশ্বৰ শর্মাৰ সৈতে জাহাজেৰে কলিকতালৈ যাত্রা কৰিছিল। 

গোহাঁঞি বৰুৱাদেৱে  শিৱসাগৰৰ পৰা দোকমোকালিতে হাতিৰে যাত্রা কৰি দিচাংমুখৰ ঘাটত  উপস্থিত হৈছিলগৈ। এই যাত্রাত তেখেতক মৌ-চেপা বৰষুণে  তিৰাই জুৰুলি-জুপুৰি কৰি পেলাইছিল। তদুপৰি তেখেতৰ পেটাৰি, শর্য্যা-পাটী, গাৰ কাপোৰ-কানি সমুদায় তিতি জপ্- জেপীয়া হৈছিল। এনে অৱস্থাৰ বাবে তেখেতে দুখত বুৰ গৈছিল। কিন্তু এজন বুঢ়া সহ-যাত্রীয়ে তেখেতক যাত্রা শুভ বুলি বক্তব্য আগঢ়বাই তেখেতক শান্তনা দিছিল। তেখেতে জাহাজত সদাগৰ হৰিবিলাস আগৰৱালাৰ লগত সাক্ষাৎ হয়।

দূৰাতি তিনি দিবষ অন্তত তেখেতে আবেলি ৪ বজাত গোৱালেণ্ড ঘাটত উপস্থিত হয় । ইয়াৰ পাছত তাৰ পৰা ঘোঁৰা গাড়ীৰে  অসমীয়া ছাত্ৰৰ বহা বিচাৰি বিচাৰি শেষত মিজাপুৰ ষ্ট্ৰীটলৈ গৈ বেণুধৰ ৰাজখোৱাহঁতে থকা ছত্রা বহাত উঠিলছিলগৈ। 

গোহাঁঞি বৰুৱাদেৱে  উচ্চ শিক্ষাৰ বাবে প্রথমে ৰিপন কলেজত লেটিন সাহিত্য বিষয়টো 'দুৱলীয়া সাহিত্য' হিচাপে লৈ এফ. এ. শ্রেণীত নামভর্তি কৰিছিল। কিন্তু এই বিষটোৰ শিক্ষা ৰিপন কলেজত সুকলমে লাভ কৰিব নোৱাৰিলে । সেয়েহে লেটিন শিক্ষাৰ ভাল ব্যৱস্থা থকা চেন্ট জেভিয়ার্চ কলেজত তেওঁ নামভৰ্তি কৰিছিল। ইয়াতো তেওঁ অন্যান্য ছাত্রৰ সমানে আগুৱাব  নোৱাৰি  জেনেৰেল এছেম্বলি ইনষ্টিটিউচন কলেজত সংস্কৃত বিষয়টি লৈ পরীক্ষা দিবলৈ সাজু হৈছিল। কিন্তু ইউনিভাৰচিটিৰ কর্তৃপক্ষই তেওঁক উপস্থিতিৰ হাৰ কম হোৱা কাৰণে এফ.এ. পৰীক্ষাত বহাৰ অনুমতি দিয়া নাছিল। ইয়াৰ পাছত তেখেতে বন্ধুসকলৰ পৰামর্শ অনুসৰি আইন শিক্ষাৰ ক্লাছত মনোযোগ দিছিল ।কিন্তু বয়স কম হোৱাৰ কাৰণে বহু চেষ্টা কৰাৰ অন্ততো তেওঁ আইনৰ পৰীক্ষাত বহিবলৈ অনুমতি পোৱা নাছিল ।তেখেতৰ মনোবল ভাগি পৰিল আৰু কলিকতাত পঢ়াৰ মানসিকতাক বাদ দি গৰম বন্ধত ঘৰলৈ উভতি আহিছিল আৰু তেখেতে আহোঁতে তেখেতৰ কলিকতীয়া ৰচনা ৰাজিসমূহক লগত লৈ আহিছিল আৰু পৰৱৰ্তী জীৱনত কলিকতীয়া অভিজ্ঞতাক কামত খটুৱাই অসমীয়া ভাষা জননীৰ সেৱা কৰিবলৈ সংকল্পবদ্ধ হৈছিল ।

এনেদৰে পদ্মনাথ গোহাঁইবৰুৱাৰ  কলিকতীয়া ভ্ৰমণৰ যাত্ৰা অন্ত পৰিছিল ।
Read More

" নাৱৰীয়া " কবিতাটিৰ মূলভাৱ লিখা ।

9:19 PM 0
বিষয়  : নাৱৰীয়া  
শ্ৰেণী       : দ্বাদশ  ( অসম ৰাজ্যিক মুক্ত বিদ্যালয়) 

(১)" নাৱৰীয়া " কবিতাটিৰ  মূলভাৱ  লিখা  ।   

উত্তৰ   : বনফুল কবি যতিন্দ্ৰনাথ দুৱাৰাৰ “আপোন সুৰ” কবিতা পুথিৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা “নাৱৰীয়া(ক) কবিটাটিত কবিৰ প্ৰকৃতিপ্ৰীতি সুন্দৰকৈ প্ৰকাশ পাইছে। 

পশ্চিম আকাশত বেলিটিয়ে মেলানি মেলোতে “আধা পোহৰ আধা ছায়াই” পৃথিৱীৰ গছ-গছনিক আৱৰি ধৰিছে । আকাশত তৰাবোৰৰ চিকমিকনি দেখা পোৱা গৈছে আৰু মলয়া বতাহে মিলনৰ সুৰ আকাশে আকাশে বিলাই ফুৰিছে। এনে সময়তে নদীৰ পাৰত থকা ফুলনিৰ মাজত যেন কবিৰ কল্পনাৰ মোহময়ী নাৰী মালতীক দেখা গৈছে। আনন্দ মনেৰে তাই ফুলৰ মাজত খেলিছে। হঠাতে মালতীৰ কাণত পৰিল কোনো নাৱৰীয়াৰ মধুৰ কণ্ঠস্বৰ। তেওঁ নাৱৰীয়াৰ পৰিচয় সুধিলে। নাৱৰীয়াই দেশ-বিদেশ ঘূৰি ফুৰা পথিক বুলি নিজৰ পৰিচয় দিয়াত মালতীয়ে নাৱৰীয়াক ৰাতিটো মালতীৰ ঘৰতে কটাবলৈ অনুৰোধ কৰিলে। 

মালতীৰ অনুৰোধ ৰাখিব নোৱাৰি নাৱৰীয়াৰূপী কবিয়ে প্রকাশ কৰিছে যে তেওঁ ক্ষুদ্র প্রাণী, কাৰো আদৰ-আতিথ্যৰ যোগ্য নহয়। তেতিয়া মালতীয়ে কৈছে যে আন্ধাৰ পথত অকলে অকলে নাৱৰীয়াই গতি কৰাতো অনুচিত। তাৰ উত্তৰত নাৱৰীয়া ৰূপীকবিয়ে কৈছে যে তেওঁ অকলশৰীয়া নহয়। পশু-পক্ষী, গছ-লতা- এই সকলোবোৰ তেওঁৰ লগৰীয়া। মালতীয়ে কবিৰ অন্তৰত মানুহৰ মৰমে সৃষ্টি কৰা আশাৰ ছৱি ফুটি নুঠে নেকি বুলি সোধাত কবিয়ে কৈছে যে মানুহৰ ভাল পোৱা তেওঁ আৰু বিচৰা নাই। প্ৰকৃতিৰ সকলোটি তেওঁৰ আপোন যেতিয়া ধন- সোণৰো প্রয়োজন নাই। এই জীৱন দুদিনীয়া, গতিকে তেওঁক সাংসাৰিক সুখ-শান্তিও নালাগে। ৰাতি হ'লে নাৱৰীয়া ক'ত থাকে বুলি সোধা মালতীৰ প্ৰশ্নোত্তৰত নাৱৰীয়াই  নিজৰ পঁজা ঘৰ অথবা কোনোবা নিৰ্জন গছৰ  তলত তেওঁ স্বাধীনভাৱে বাস কৰে বুলি প্ৰত্যত্তৰ দিয়ে । ফাঁকি-ফুকা আৰু কঠোৰ শাসন নথকা প্রকৃতিয়ে তেওঁৰ আপোন ঠাই বুলি মালতীক অৱগত কৰে । নাৱৰীয়াৰূপী কবিৰ কথা শুনি মালতীৰ গালে-মুখে লাজৰ আভা ফুটি উঠিল। কিবা ক'ব খুজিও ক'ব নোৱাৰিলে। আৱেগে তাইৰ হৃদয় ওপচাই পেলালে। তেনেতে নাৱৰীয়াই বিদায় মাগিলে। মালতীয়ে তেতিয়া মাথোঁ নাৱৰীয়াক সুধিলে আকৌ তেওঁলোকৰ সাক্ষাৎ হ'বনে? নাৱৰীয়াই ক'লে যে তেওঁ সিপাৰত নিৰলে থাকে, মালতী থাকে ইপাৰত। ইপাৰত থাকি আমনি লাগিলে মালতীয়ে সিপাৰত শান্তি বিচাৰি গ'লে নাৱৰীয়া ৰৰূপী কবিক লগ পাব।
Read More

'বিশ্বখনিক'ৰ কবিতাটিৰ মূলভাৱ লিখা।

9:17 PM 0
বিষয়  : বিশ্বখনিকৰ 
শ্ৰেণী   :  দ্বাদশ  ( অসম ৰাজ্যিক মুক্ত বিদ্যালয়)

(১) 'বিশ্বখনিক'ৰ কবিতাটিৰ মূলভাৱ লিখা।                           

 উত্তৰঃ:  কবি মফিজুদ্দিন আহমদ হাজৰিকাৰ বিশ্ব খনিকৰ' কবিতাটিৰ যোগেদি পৰমশক্তি  পৰমেশ্বৰৰ স্বৰূপ বর্ণনা কৰিছে।

কবিৰ মতে এই বিশ্ব ব্রহ্মাণ্ডত পৰমেশ্বৰৰ  বাহিৰে একোৰে অস্তিত্ব নাই। তেওঁক চাক্ষুস দৃষ্টিৰে কোনেও দেখা নাপায় যদিও তেওঁ সকলোতে বিৰাজমান। তেৱেঁই এই সংসাৰৰ সকলোকে পরম আত্মীয়তাৰে বান্ধি ৰাখিছে। তেওঁৰ কৃপাতেই আকাশত শূণ্যতে থকা নক্ষত্র, গ্রহ, তৰা, বেলি, জোন আদি আটাইবোৰ আলাসতে ইটোৱে সিটোৰ লগত টা টনি কৰি বর্তি আছে। ল'ৰা-তিৰোতা, আই-ভাই সকলোকে লৈ মরু জগতত মানুহেও একো একোখন সংসাৰ তেওঁৰ কৃপাতে তৰিছে। সেয়েহে তেওঁৰ মহিমা অপাৰ। একোখিলি গছৰ পাততো তেওঁৰ নামত বহুত চিন থাকে। গছবোৰেও বীনা বাই তেওঁর মহিমা কথাক বাখনে । তেওঁ সকলোতে বিৰাজমান। কিন্তু তেওঁক কোনেও দেখা নাপায়; কাৰণ তেওঁ মায়াৰ ওৰণিৰে মুখ ঢাকি থাকে। মায়াৰ ওৰণিৰে মুখ ঢাকি থকা বাবেই তেওঁক খেপিয়ালেও পোরা নাযায় আৰু ক'তো চিন-চাব ধৰা নপৰে। তেৱেঁই সত্বঃ, ৰজঃ আৰু তমঃ এই তিনি গুণৰ  মাজেৰে পৃথিবীৰ সকলো বস্তুতে স্থিতি লৈ আছে। কিন্তু তেওঁ এই সকলো গুণৰ ওপৰত আৰু ইয়াৰ নিয়ন্তা।তেওঁ বিশ্বব্রহ্মাণ্ডৰ স্বামী আৰু মহাজন। সেয়ে যেনিয়েই আমাৰ চকু যায়, সকলোতে তেওঁৰ দয়া-মৰম বৰষা দেখা পাওঁ। তেওঁৰ কৃপাতে কুঁহি গজালি এটিও শেষত এজোপা প্রকাণ্ড গছত পরিণত হয়; নিচেই কেঁচুৱা এটিও তেজাল ডেকা হৈ মাক-বাপেকৰ অহংকাৰ আৰু আনন্দ বঢ়ায়। সেয়েহে কবিয়ে কৈছে যে তেৱেঁই মানী, তেৱেঁই মান, তেৱেঁই দানী, তেৱেঁই দান, তেৱেঁই কাম, কর্মী, খেতি, খেতিয়ক, জ্ঞানী, জ্ঞান, তীখা, শান, ধর্ম, ধর্মী, বুধি-বুঝিয়ক, পানী, মাছ, যোগী, তপস্বী , বাজীকৰ, ধনী, ধন, গোমোস্তা, মহাজন, কাৰিকৰ, অর্থাৎ তেৱেঁই সকলো; তেওঁ বিশ্বখনিকৰ । তেৱেঁই অন্তর্যামী সর্বজ্ঞান, বিশ্ব-আত্মা প্রাণ আৰু সর্ব-ব্যাপী সর্ব শক্তিমান।

গতিকে দেখা যায় যে, পৰমেশ্বৰৰ পৰম শক্তিৰ সর্বব্যাপক, সর্বশক্তিমান আৰু অন্তর্ঘামী সত্তাৰ উপলব্ধিয়েই কবিতাটিৰ মূলভাৱ ।
Read More

‘কুকুৰ’ প্ৰতীকটোৱে কবিয়ে প্ৰকৃততে কি ক’বলৈ বিচাৰিছে লিখা ।

9:08 PM 0
বিষয়    :      কুকুৰ 
শ্ৰেণী    : দ্বাদশ  ( অসম ৰাজ্যিক মুক্ত বিদ্যালয়)
 ১) ‘কুকুৰ’ প্ৰতীকটোৱে কবিয়ে প্ৰকৃততে কি ক’বলৈ বিচাৰিছে  লিখা  ।

 উত্তৰ  :  কবি অমূল্য বৰুৱাই ‘কুকুৰ’ প্ৰতীকটোৰ যোগেদি প্ৰকৃততে শ্ৰেণী বৈষম্যৰ আধাৰত মানুহক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছে ।কবিয়ে মানুহক কুকুৰৰ লগত  তুলনা কৰি দুটা শ্ৰেণীত ভাগ কৰিছে ।এচামক নিম্ন বংশজাত আৰু আন চামক উচ্চ বংশজাত বুলি বৰ্ণনা কৰিছে ।

নিম্ন বংশজাত কুকুৰ চামৰ অৱস্থা দুখ লগা ।জীৱন ধাৰণৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় নিম্নতম সামগ্ৰীখিনিৰো অভাৱ ।এই চাম কুকুৰৰ মুখত পোৱা যায়  অৰ্ৱজনাৰ পৰা উলিয়াই অনা একোডোখৰ ৰসহীন আৰু জাত-পাতৰ বিচাৰ নোহোৱা হাঁড়।আকৌ কোনোটোৰ মুখত দেখা যায় ফটা জোতাৰ লেটেকা চামৰা ।এই চাম কুকুৰৰ বহুতৰে আকৌ চুৱা পাতনিত পেলাই দিয়া  ভাতৰো অভাৱ দেখা যায় ।এই চাম কুকুৰে ক্ষুধা যন্ত্ৰণাৰ নিবাৰণৰ বাবে অহৰহ সংগ্ৰামত ব্যস্ত থাকিবলগীয়া হোৱা বাবে সিহঁতে “অহিংসাই পৰম ধৰ্ম “ এই বাণীকো পাহৰি গৈ হিংসাশ্ৰয়ী জীৱন কটাব লগীয়া হয় ।সেয়েহে যুধিষ্ঠিৰ লগত যোৱা কুকুৰটোৰ দৰে স্বৰ্গাৰোহণৰ আশা কৰি ধৰ্ম যাত্ৰা কৰাৰ মৰসাহ সিহঁতৰ নাথাকে ।এই চাম কুকুৰে ক্ষুধাৰ যন্ত্ৰণা আৰু লোভৰ বাসনাত নিৰস হাঁড় আৰু লেটেকা চামৰাতো বিচাৰি পায় ৰস আৰু প্ৰটিনৰ কোমলতা ।সিহঁতৰ জীৱন ধাৰণৰ এই পদ্ধতিয়ে সৃষ্টিৰ আনাদিৰ কালৰ পৰা চলি অহা “খাবৰ বাবে আমি জীয়াই আছোঁ নে জীয়াই থাকিবৰ বাবে খাই আছোঁ ।“ –এই পুৰণি প্ৰশ্নটিক অধিক জটিল কৰি তোলে কাৰণ সিহঁতক ‘খোৱা, পিয়া, ফুৰ্তি কৰা’ অৰ্থাৎ আনন্দময় জীৱন কটাবলৈ যিবোৰ আহিলা প্ৰয়োজন, সেইসকলোবোৰ সিহঁতৰ অভাৱ । সিহঁতে জীয়াই থাকিবৰ বাবে যি খাদ্য খায়,  সিও হ’ল মহামাৰীৰ বীজ অৰ্থাৎ জীয়াই থাকিবলৈ সিহঁতে যি খায় তাতেই নিহিত  হৈ থাকে সিহঁতৰ মৃত্যু ।সেয়ে সিহঁত নিৰুপায়,  সিহঁত নিজেই  নিজৰ মৃত্যুক  আমন্ত্ৰণ কৰি আনে ।সেইবাবেই সিহঁতৰ বাবে এই জটিল প্ৰশ্ন আজি অৰ্থহীন ।কুৰি শতিকাৰ সভ্যতাৰ নিলাজ হাতৰ চেকা সিহঁতৰ প্ৰত্যেকৰে কপালত সনা আছে ।এই খাবলৈ নোপোৱা দলটোৱেই শোষক ৰূপী প্ৰভুসকলৰ ঐশ্বৰ্যৰ চন্দুকটোৰ ৰাতিৰ আন্ধাৰৰ গোপণ ৰখীয়া আৰু বাহ্যিক সমাজত ইহঁতৰ মূল্য পুতৌলগা, ইহঁত হৈ পৰে ঘৃণিত আৰু আনৰ উপহাসৰ পাত্ৰ কবিয়ে এই নিম্ন জাতবংশৰ কুকুৰ চাম অৰ্থাৎ নিম্ন শ্ৰেণীৰ মানুহবোৰ আধুনিক সভ্যতাৰ শোষক শ্ৰেণীয়ে কৰা শোষণ আৰু নিষ্পেষণৰ বাবেই সৃষ্টি হৈছে বুলি কৈছে । 

এই  সমাজখনৰ উচ্চ বংশজাত কুকুৰৰ দলটো হ’ল খাবলৈ পোৱা কুকুৰ ।এওঁলোকৰ জীৱন বিলাসী জীৱন ।এওঁলোকৰ খাদ্য অভাৱ নাই ।এই চাম মানুহে যি আৰামদায়ক,  বিলাসীপূৰ্ণ  সভ্যতাৰ অংশীদাৰ হৈছে তাৰ গুৰিতে আছে নিম্ন শ্ৰেণীৰ শ্ৰমজীৱী মানুহক কৰা শোষণ,  নিষ্পেষণ । নিম্ন বা শোষিত শ্ৰেণীৰ সুবিধা কাঢ়ি আনি এই চামে বিলাসী সভ্যতাৰ সৃষ্টি কৰিছে আৰু অনুক্ৰমে সমাজত দুখীয়া শ্ৰেণীটোৰ ক্ষুধাৰ বৰ্বৰতাৰ জন্ম দিছে । 

গতিকে দেখা যায় যে প্ৰতীকধৰ্মী “কুকুৰ” কবিটাটিত কবিয়ে জীৱন ধাৰণৰ পাৰ্থক্য থাকিলেও সমাজৰ দুয়ো শ্ৰেণীৰ মানুহকেই “কুকুৰ” বুলি সম্বোধন কৰিছে ।
Read More

"আঘোণৰ কোঁৱলী " কবিতাটিৰ মূল ভাৱ লিখা ।

9:04 PM 0
বিষয়  :   আঘোণৰ কোঁৱলী  

শ্ৰেণী  :  দ্বাদশ  
(১)  "আঘোণৰ কোঁৱলী " কবিতাটিৰ মূল ভাৱ লিখা ।  
2024  (অসম  ৰাজ্যিক মুক্ত বিদ্যালয়) 

উত্তৰ  : কেশৱ মহন্তৰ “আঘোণৰ কোঁৱলী’ কবিটাটিত আঘোণৰ পথাৰৰ সোণবৰণীয়া ধানৰ মনোমোহা পৰিৱেশৰ মাজত নিভাঁজ প্ৰেমৰ সন্ধান আৰু আঘোণৰ কোঁৱলীয়ে বাট ভেটি প্ৰেমৰ পথত আমনি কৰাত কবি অন্তৰৰ যি বিষাদবোধ, তাৰ সহজ-সৰল প্ৰকাশ ঘটিছে । 

আঘোণৰ পথাৰত কবিয়ে যাত্ৰা কৰিছে ।কিন্তু ডাঠ কুঁৱলীয়ে ঘেৰি থকা কাৰণে বাট-পথ দেখা পোৱা নাই ।কুঁৱলী নথকা  হ’লে কবিয়ে বিস্তীৰ্ণ আঘোণৰ পথাৰত পতা সোণ-বৰণীয়া ধানৰ আঁচলবোৰৰ লগতে লিহিৰি লিহিৰি ঢেৰ আঙুলিৰে মুঠি মাৰি  চিকমিক কাচিৰে কাচকাচ শব্দ কৰি খৰকৈ ধান কাটি থকা, মূৰত খোপা বন্ধা দাৱনীসকলকো দেখা পালেহেঁতেন । 

আঘোণৰ  ডাঠ কুঁৱলীয়ে  আমনি নকৰাহেঁতেন কবিয়ে ওপৰলৈ মূৰ তুলিবলৈ সময় নোপোৱা আৰু লঘু পৰিহাসময় হাঁহিৰে মুখৰিত কৰি তোলা আঘোণৰ সোণালী পৰিৱেশটিত কবিৰ প্ৰেয়সী সেউতিও আছে নেকি অলপ দূৰৰ পৰা নোচোৱাৰ ভাও দি চাব পাৰিলেহেঁতেন । তামোলৰ পিকেৰে ওঁঠ ৰঙা কৰি ডালিমগুটীয়া দাঁত উলিয়াই  কাৰোবাক  হাঃ বুলি  ঠেলা মাৰি খাল খিলাই হাঁহা দাৱনীজাকৰ মাজত কবিৰ সোতৰ বছৰীয়া প্ৰেয়সী সেউতিও আছে নেকি বুলি জানিবলৈ কবিয়ে ডাঠ কুঁৱলী মাজেৰে নিৰীক্ষণ কৰিছে । 

সোণালী শস্যৰে পৰিপূৰ্ণ আঘোণৰ পথাৰত কবিয়ে  দাৱনীসকলৰ অসীম কামৰ উন্মাদ পাইছে ।আঘোণৰ পথাৰত দাৱনীসকলৰ সোণোৱালী শস্য চপোৱাৰ কাম আছে বুলি কৈছে। দাৱনীসকলে  মুঠি মুঠি কৰি ধান কাটি ডাঙৰি বান্ধিবলৈ ধানৰ মুঠি যোগাৰ কৰা কাম আছে বুলি কৈছে । আঘোণৰ আকাশেৰে কোনোবা বিললৈ জাক পাতি উৰি যোৱা বন-হাঁহ জাকে প্ৰাণচঞ্চল আৰু কৰ্মব্যস্ত  দাৱনী আৰু ডেকাসকলৰ মনত প্ৰেমৰ অনুৰাগ জাগি তোলে। তেওঁলোকৰ মনবোৰো প্ৰেমৰ ৰাগিত মতলীয়া হৈ প্ৰেমিক-প্ৰেমিকাৰ ওচৰলৈ উৰা মাৰে । 

আঘোণৰ  ঘন কুঁৱলীৰ বাবে কবিয়ে সেউতিক বিচাৰি নাপালে ।সেউতীয়ে দোৱা  ধানৰ  ডাঙৰি বান্ধিম বুলি কবিয়ে আশাৰে তোলা তৰা-জৰী তোলাতে থাকিল। কবিক বৌৱেকে সেউতিৰ কথা কৈছিল,  কিন্তু সেউতিক কবিৰ কথা ক’লে নে নাই কবিয়ে নাজানিলে । 

আঘোণৰ কুঁৱলীৰ  মাজত সোণালী ধাননি আৰু কৰ্মব্যস্ত দাৱনীবোৰৰ লগতে কবিৰ প্ৰেয়সী সেউতিও হেৰাই গ’ল ।সেউতিৰ সতে কবিয়ে  ডাঙৰি বন্ধাৰ হেঁপাহতো চেঁচা পানী পৰিল। কবিৰ মন বিষাদেৰে ভৰি পৰিল ।
Read More

জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাৰ ‘শোণিত কুঁৱৰী’ নাটকৰ চিত্ৰলেখা চৰিত্ৰটো ব্যাখ্যা আগবঢ়োৱা ।

8:59 PM 0
(১) জ্যোতিপ্ৰসাদ  আগৰৱালাৰ ‘শোণিত কুঁৱৰী’ নাটকৰ চিত্ৰলেখা চৰিত্ৰটো ব্যাখ্যা  আগবঢ়োৱা । ( ASOS ,2024 ) 

   উত্তৰ  : জ্যোতিপ্ৰসাদ  আগৰৱালাৰ ‘শোণিত কুঁৱৰী’ নাটকৰ এটি  মনোৰম চৰিত্ৰ  হৈছে  চিত্ৰলেখা  । চিত্ৰলেখা  বাণাসুৰৰ মন্ত্ৰী কুম্ভাণ্ডৰ জীয়াৰী তথা ঊষাৰ সখীয়েক । সখী হিচাপে চিত্ৰলেখা ঊষাৰ অভিন্নহৃদয়া । সখীগত প্ৰাণা চিত্ৰলেখা মায়াবিদ্যাত পাৰদৰ্শী, চিত্ৰবিদ্যাত সুদক্ষতা, সংগীত বিদ্যাত পাৰ্গত, নৃত্যপটিয়সী আৰু কলা-কুশলী ।চিত্ৰলেখা ঊষা-অনিৰুদ্ধৰ মিলনদূতী । 

“শোণিত কুঁৱৰী “ নাটকখনিৰ আৰম্ভণিৰ পৰাই চিত্ৰলেখা চৰিত্ৰটো অপৰিহাৰ্য ৰূপে দেখা দিছে ।প্ৰথম অংকত বাণৰ ইচ্ছা অনুসৰি চিত্ৰলেখাই “পদুমকলি” নৃত্য প্ৰদৰ্শন কৰিছে ।ইয়াৰ যোগেদি চিত্ৰলেখা এগৰাকী নৃত্যকুশলী হিচাপে পৰিচিত হয়।তাৰ পাছত ঊষা আৰু আন আন সখীসকলৰ লগত চিত্ৰলেখাই ৰাংঢালী গাভৰুৰূপে ৰং-ধেমালি কৰিছে , ঠাট্টা-মস্কৰা কৰিছে , মনৰ আনন্দত নাচিছে আৰু গাইছে । আনহাতে,  ঊষাক অগ্নিগড়ত নিৰ্বাসন দিয়াত অভিন্নহৃদয়া। চিত্ৰলেখাও ঊষাৰ সৈতে অগ্নিগড়ত থাকিবলৈ লৈছে ।চিত্ৰলেখা ঊষাৰ দুখত দুখী আৰু ঊষাৰ সুখত সুখী । সেইবাবে তাই ঊষাই যেতিয়াই নাচিবলৈ আৰু গাবলৈ কয় তেতিয়াই  তাই ঊষাৰ আনন্দৰ বাবে নাচ-গান কৰে। উষাই সপোনৰ স্বামীক বাস্তৱত বিচাৰি নাপায় সাহাকাৰ কৰোঁতে চিত্ৰলেখাই ঊষাক বুজনি দি শেষত প্ৰাণসমা সখী ঊষাৰ সন্তুষ্টিৰ বাবে সপোণত দেখা  স্বামীক বিচাৰি আনি দিম বুলি অংগীকাৰ কৰে। সেয়ে  সপোনৰ স্বামীক চিনাক্ত কৰাৰ বাবে চিত্ৰলেখাই দেৱতা-দানৱ-মানৱ-কিন্নৰ কুমাৰসকলৰ চিত্ৰ ভূৰ্জপত্ৰত আঁকি দেখুওৱায়। ঊষাই অনিৰুদ্ধৰ চিত্ৰখন দেখা পাই চঞ্চল হৈ পৰিল আৰু  লাজতে ওৰণিৰে মুখ ঢাকিলে ।এই ক্ষেত্ৰত  চিত্ৰলেখাৰ পাৰদৰ্শিতা প্ৰকাশ  পাইছে । 

চিত্ৰলেখাই ঊষাৰ  মনোকামনা পূৰণৰ বাবে অনিৰুদ্ধক আনিবলৈ অকলে দ্বাৰাকালৈ গমন কৰে ।তাই দ্বাৰাকাত চিত্ৰ-বিক্ৰেতা বালকৰ ছদ্মবেশ ধাৰণ কৰি প্ৰৱেশ কৰে  আৰু  সুযোগ বুজি অনিৰুদ্ধৰ কাষ চাপে ।কৌশলেৰে চিত্ৰলেখাই  অনিৰুদ্ধক ঊষাৰ ছবিখিনি দেখুৱাত ঊষাৰ চিত্ৰপট দেখি অনিৰুদ্ধ ব্যাকুল হৈ ঊষাৰ বিষয়ে জানিবলৈ ব্যগ্ৰ হৈ পৰে।চিত্ৰলেখাই  নিজৰ পৰিচয়  দি অনিৰুদ্ধক কয় যে ছবিখন শোণিতপুৰ ৰাজ্যৰ ৰজা বাণাসুৰৰ জীয়াৰী আৰু  অনিৰুদ্ধৰ প্ৰণয়প্ৰাৰ্থী আৰু চিত্ৰলেখাই অনিৰুদ্ধক নিবলৈ দ্বাৰাকালৈ আহিছে ।অনিৰুদ্ধই চিত্ৰলেখাক নিজৰ পৰিচয় প্ৰমাণ কৰিবলৈ কোৱাত চিত্ৰলেখাই অসামান্য গীত-নৃত্য পৰিৱেশন কৰি অনিৰুদ্ধক পতিয়ন নিয়াইছিল ।অৱশেষত চিত্ৰলেখাই  অনিৰুদ্ধক দ্বাৰকাৰ পৰা অগ্নিগড়লৈ আনি ঊষা আৰু অনিৰুদ্ধৰ মিলন ঘটায় আৰু চিত্ৰলেখাৰ পৌৰোহিত্যত দুয়োৰ মাজত গন্ধৰ্ব বিবাহ সম্পন্ন হয়।ইয়াত চিত্ৰলেখাৰ সাহসিকতাৰ এক অন্যতম পৰিচয় প্ৰকাশ ঘটিছে । 


এনেদৰে আলোচনা কৰিলে দেখা যায় যে চিত্ৰলেখা চৰিত্ৰটো ত্যাগৰ আদৰ্শৰে নিৰ্মিত ।এই চৰিত্ৰটোৰ  মাজেৰে ত্যাগৰ মহানতা তথা উদাৰতা প্ৰকাশ পাইছে ।সখীয়েকৰ মনোকামনা পূৰণ আৰু সন্তুষ্টিৰ বাবে চিত্ৰলেখাই নিজৰ দুখ-বেজাৰ, বিপদ-আপদৰ কথা নাভাবি প্ৰকৃত সখীৰ কৰ্তব্য পালনত ব্ৰতী হৈছে ।নিঃস্বাৰ্থভাৱে এনে কৰ্তব্য পালন কৰা নাৰী চৰিত্ৰৰ সংখ্যা বৰ কম।নাটকখনিৰ সামৰণিত চকুলো মচি মচি অথচ আনন্দ মনেৰে সখীয়েক ঊষাক চিত্ৰলেখাই বিদায় দিছে ।নিজৰ দুখ ঢাকি ৰাখি আনৰ আনন্দৰ বাবে নিজকে বিলাই দিব পৰাতেই চিত্ৰলেখা চৰিত্ৰৰ মহত্ব প্ৰকাশ পাইছে ।
Read More

মৌলিক অধিকাৰ আৰু নিৰ্দেশাত্মক নীতিৰ মাজৰ পাৰ্থক্যসমূহ

8:43 PM 0
1)    মৌলিক  অধিকাৰ আৰু  নিৰ্দেশাত্মক নীতিৰ  মাজৰ পাৰ্থক্যসমূহ লিখা ।     
উত্তৰ  : মৌলিক  অধিকাৰ আৰু  নিৰ্দেশাত্মক নীতিৰ  মাজৰ পাৰ্থক্যসমূহ হ'ল ----

(১) মৌলিক  অধিকাৰসমূহ বাদযোগ্য, কিন্তু নিৰ্দেশাত্মাক নেতাবোৰো বাদযোগ্য  নহয় । 

(2) মৌলিক  অধিকাৰসমূহক সংবিধান নাগৰিকক ৰক্ষণা-বেক্ষণ দিয়াৰ উদ্দেশ্যেৰে সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছে । কিন্তু  ৰাষ্ট্ৰ নিৰদেশাত্মক নীতিসমূহক সংবিধানত দেশৰ পৰা নিৰক্ষৰতা,  দৰিদ্ৰতা,  অজ্ঞতা,  সামাজিক বৈষম্য  আৰু  অৰ্থনৈতিক দুৰাৱস্থাৰ প্ৰতিকাৰকল্পে সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছে । 

(3) মৌলিক অধিকাৰসমূহক চৰকাৰী কাৰ্যৰ ওপৰত কিছুমান সীমাবদ্ধতা আৰোপ কৰে,  কিন্তু  নিৰ্দেশাত্মাক নীতিসমূহে চৰকাৰী দায়িত্বৰ পৰিসৰ বৰ্ধিত কৰে । 

(4)  মৌলিক অধিকাৰ  ভেঁটি  হৈছে ব্যক্তিবাদ, কিন্তু  নিৰ্দেশাত্মাক নীতিৰ ভেঁটি  হৈছে সমাজবাদ ।

(5) মৌলিক অধিকাৰসমূহে ভাৰতবৰ্ষত ৰাজনৈতিক গণতন্ত্ৰৰ প্ৰচলন সূচনা কৰিছে । কিন্তু নিৰ্দেশাত্মাক নীতিৰ জৰিয়তে জনসাধাৰণক অৰ্থনৈতিক স্বাধীনতা দি ভাৰতবৰ্ষত ৰাজনৈতিক গণতন্ত্ৰৰ লগতে অৰ্থনৈতিক গণতন্ত্ৰ প্ৰতিষ্ঠাৰ চেষ্টা কৰা  হৈছে । 

(৬) মৌলিক অধিকাৰ কাৰ্যকৰীকৰণৰ কাৰণে কোনো নতুন বিধিৰ দৰকাৰ নহয়, কিন্তু নির্দেশক নীতিসমূহ কাৰ্যকৰী কৰিবলৈ চৰকাৰে নতুন বিধি প্রণয়ন কৰিবলগা হয়।

(৭) দেশত জৰুৰী অৱস্থা বাহাল থাকিলে কিছুমান মৌলিক অধিকাৰ বাতিল হয়, আদালতৰ জৰিয়তেও তেতিয়া সেই অধিকাৰক সাব্যস্ত কৰিব নোৱাৰি; কিন্তু জৰুৰী অৱস্থা বাহাল থাকিলে নির্দেশক নীতি বাতিল হৈ নাযায়। চৰকাৰে যিকোনো সময়তে এই নীতিসমূহক কাৰ্যকৰী কৰাৰ ব্যৱস্থা গ্রহণ কৰিব পাৰে। 

(৮) মৌলিক অধিকাৰ আৰু নিৰ্দেশক নীতিৰ মাজত সংঘাতৰ সৃষ্টি হ'লে, মৌলিক অধিকাৰেই অগ্ৰাধিকাৰ পায়।

Read More

লেখ বুলিলে কি বুজা ? লেখ কোনে জাৰি কৰিব পাৰে ?

8:39 PM 0

৪। লেখ বুলিলে কি বুজা?  লেখ কোনে জাৰি কৰিব পাৰে ? সেইবোৰ কি কি? 
উত্তৰ: নাগৰিকৰ মৌলিক অধিকাৰ উলংঘা হ'লে উচ্চতম ন্যায়ালয় বা উচ্চ ন্যায়ালয়ে  নাগৰিকৰ এই অধিকাৰ ৰক্ষনাবেক্ষণ বা সাব্যস্ত কৰাৰ কাৰণে কোনো আদেশ বা নিৰ্দেশ জাৰি কৰিব পাৰে। এই আদেশ বা নির্দেশকে লেখ বুলি কোৱা হয়। 
উচ্চতম ন্যায়ালয় আৰু উচ্চ ন্যায়ালয়সমূহে জাৰি কৰিব পৰে । 
উচ্চতম ন্যায়ালয় আৰু উচ্চ ন্যায়ালয়সমূহে জাৰি কৰা  লেখসমূহ হ’ল- 
(ক) বন্দী প্রত্যক্ষীকৰন 
(খ) পৰমাধিদেশ 
(গ) নিষেধাজ্ঞা 
(ঘ) কৈফিয়ৎ তলবী 
(ঙ) উৎপ্রেষণ।

Read More

মৌলিক অধিকাৰ

8:33 PM 0

মৌলিক অধিকাৰ  : ভাৰতীয়  সংবিধান আদালতৰ দ্বাৰা বলবৎযোগ্য হোৱাকৈ যিবোৰ অধিকাৰ নাগৰিকৰ প্রতিভা বিকাশ আৰু ব্যক্তিত্ব বিকাশৰ বাবে অন্তর্ভুক কৰা হৈছে, সেইবোৰ অধিকাৰকে মৌলিক অধিকাৰ বোলা হয়। আৰম্ভনিতে ভারতবর্ষত সংবিধানত ৭টা মৌলিক অধিকাৰ অন্তর্ভুক্ত কৰা হৈছিল। কিন্তু 1971 চনৰ 24 তম সংবিধান সংশোধনীৰ আইনে সংসদক মৌলিক অধিকাৰ সংশোধনৰ ক্ষমতা  প্রদান কৰে। সেয়ে মৌলিক অধিকাৰবোৰ বাদযোগ্য হ’লেও চৰম(স্থায়ী) নহয়। 1978 চনৰ 44 তম সংশোধনীৰ অনুসৰি মূল সংবিধানৰ পৰা ‘সম্পত্তি অধিকাৰ'ক মৌলিক অধিকাৰৰ পৰা বাতিল কৰা হ'ল। শেহতীয়া 2002 চনৰ 86 তম সংশোধনীষ যোগেদি তৃতায় অধ্যায়ৰ ২১(ক) অংশ যোগ কৰি শিক্ষাৰ আাধিকাক মৌলিক অধিকাৰ হিচাপে অন্তভুক্ত কৰা হয়।  বর্তমান ভাৰতীয় সংবিধানত তৃতীয় অধ্যায়ৰ ১২ নং অনুচ্ছেদৰ পৰা ৩৫নং অনুচ্ছেদলৈকে মুঠ ২৪টা অনুচ্ছেদত ৬ বিধ মৌলিক অধিকাৰ সন্নিবিষ্ট হৈ আছে।                                                              মৌলিক অধিকাৰৰ গুৰুত্বঃ
 (১) মৌলিক অধিকাৰে দেশৰ সংখ্যালঘুসকলৰ মনত সুৰক্ষা ভার্ সৃষ্টি কৰে।
② মৌলিক অধিকাৰে সংখ্যাগৰিষ্ঠ শাসনৰ গণতান্ত্রিক বৈধতাৰ গাঁঠনি তৈয়াৰ কৰে।
③ এই অধিকাৰে আচৰণ আর্হি, নাগৰিকত্ব, ন্যায়, আৰু নায্য ব্যৱস্থা আদি প্রদান কৰে। 
④ ইহঁতে চৰকাৰৰ নিয়ন্ত্রক হিচাপে কাম কৰে।
 ⑤ ইঁহঁতে জনমত গঠন কৰি শাসনত অধিষ্ঠিত চৰকাৰৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিয়াৰ ক্ষমতা প্রদান কৰে।                                                             মৌলিক অধিকাৰবোৰ হ'ল-
১। সমতাৰ অধিকাৰ 
২। স্বাধীনতাৰ অধিকাৰ 
৩। শোষণৰ বিৰুদ্ধে অধিকাৰ ৪। ধর্মীয় অধিকাৰ 
৫। সাংস্কৃতিক আৰু শিক্ষাৰ অধিকাৰ 
৬। সাংবিধানিক প্ৰতিকাৰৰ অধিকাৰ।                                                               
সংবিধানে তলত দিয়া 6 টা মৌলিক স্বাধীনতা প্রদান কৰিছে।      
১। বাক্ আৰু মত প্ৰকাশৰ স্বাধীনতা 
২। বিনা অস্ত্রই শান্তিপূর্ণভাৱে সমবেত হোৱাৰ অধিকাৰ 
৩। সংস্থা বা সংঘ গঠনৰ অধিকাৰ 
৪। ভাৰতবৰ্ষৰ চাৰিসীমাৰ ভিতৰত স্বাধীনভাৱে ঘুৰিফুৰাৰ অধিকাৰ।
 ৫। ভাৰতৰ যিকোনো অঞ্চলত বসবাস কৰাৰ অধিকাৰ ।
৬। যিকোনো বৃত্তি বা ব্যৱসায় গ্ৰহণ কৰাৰ অধিকাৰ।                                      

মৌলিক অধিকাৰ বাদযোগ্য : মৌলিক অধিকাৰ বাদযোগ্য অর্থাৎ কোনো ব্যক্তি, সংস্থা নাইবা চৰকাৰৰ কোনো অংগই মৌলিক অধিকাৰৰ ওপৰত অযথা হস্তক্ষেপ কৰিলে, এই হস্তক্ষেপৰ বিরুদ্ধে আদালতৰ সহায় ল'ব পাৰি। সংবিধানত ৩২-নং অনুচ্ছেদ আৰু ২২৬নং অনুচ্ছেদৰ জৰিয়তে মৌলিক অধিকাৰ ৰক্ষাৰ কাৰণে ক্রমান্বয়ে উচ্চ ন্যায়ালয় আৰু উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ ওচৰ চাপিব পাৰি আৰু ন্যায়ালয়ে নাগনিকৰ মৌলিক অধিকাৰ ৰক্ষাৰ ব্যৱস্থা কৰে। সেয়েহে ন্যায়ালয়ক মৌলিক অধিকাৰৰ ৰক্ষক বুলি আখ্যা দিয়া হয়।
১) ভাৰতীয় মৌলিক কর্তব্যবোৰ লিখা । ২০২২                                                                
উত্তৰ :  ভাৰতীয় সংবিধানত ১৯৭৬ চনৰ ৪২তম সংশোধনী অনুসৰি সংবিধানৰ চতুর্থ অংশৰ ৫১কে) অনুচ্ছেদত ১০ টা আৰু ২০০২চনৰ ৮৬তম সংশোধনী অনুসৰি ৫১(ক) অনুচ্ছেদৰ k অংশত ১টা মৌলিক কর্তব্য সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছে।এতেকে মুঠ ১১টা মৌলিক কর্তব্য সংবিধানত বর্তমানলৈকে পোৱা যায়। সেইবোৰ হ'ল- 
১। সংবিধান মানি চলা আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীতৰ প্রতি শ্রদ্ধা প্রদান কৰা, 
২। স্বাধীনতা আন্দোলনক অনুপ্রাণিত কৰা মহান আদর্শসমূহ শোষণ কৰা আৰু অনুসৰণ কৰা; 
৩। ভাৰতবৰ্ষৰ একতা আৰু সংহতি ৰক্ষা কৰা; 
৪। যেতিয়াই প্রয়োজন হয় তেতিয়াই দেশখন ৰক্ষা কৰা; 

৫। সকলো শ্ৰেণীৰ মানুহৰ মাজত সদভাৱ আৰু ভাতৃত্ববোধৰ সৃষ্টি কৰা মহিলাসকলক মর্যাদা প্রদান কৰা;

৬। আমাৰ মূল্যৱান ঐতিহ্যৰ ৰক্ষা আৰু মিশ্র সংস্কৃতিৰ সংৰক্ষণ কৰা; 

৭। বনানি, হ্রদ, নদ-নদী, বন্য জন্তু আদিকে ধৰি প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশ ৰক্ষা আৰু উন্নতি সাধন কৰা; 

৮। বৈজ্ঞানিক দৃষ্টিভংগী আৰু মানৱতাবোধৰ সৃষ্টি কৰা; 

৯। ৰাজহুৱা সম্পত্তি ৰক্ষা কৰা আৰু হিংসাৰ মনোভাৱ ত্যাগ কৰা; 

১০। ব্যক্তিগত আৰু সামুহিক সকলো কাম-কাজত উৎকর্ষ সাধনৰ চেষ্টা কৰা।

১১।মাক-দেউতাক বা অভিভাৱকসকলে 6ৰ পৰা 14 বছৰৰ ভিতৰৰ শিশু বা নাবালকসকলক শিক্ষা গ্ৰহণৰ সুবিধা প্রদান কৰা।

Read More

ৰাষ্ট্ৰ পৰিচালনাৰ নির্দেশাত্মক নীতিসমূহৰ গুৰুত্ব

8:14 PM 0
১) ৰাষ্ট্ৰ পৰিচালনাৰ নির্দেশাত্মক নীতিসমূহৰ গুৰুত্ব আলোচনা করা।
 উত্তৰ : ভাৰতীয় সংবিধানত চতুর্থ অধ্যায়ৰ ৩৬- ৫১ নং অনুচ্ছেদলৈ মুঠ ১৬টা অনুচ্ছেদত ৰাষ্ট্ৰ পরিচালনাৰ নির্দেশাত্মক নীতিসমূহ সন্নিবিষ্ট কৰা আছে।
           চতুর্থ অধ্যায়ৰ ৩৬ আৰু ৩৭ নং অনুচ্ছেদত ‘ৰাষ্ট্ৰ’ শব্দৰ ব্যাখ্যা আৰু নির্দেশক নীতিৰ সাংবিধানিক তাৎপর্য্যৰ কথা উল্লেখ আছে। আনহাতে, ৩৮ সং অনুচ্ছেদৰ পৰা ৫১ নং অনুচ্ছেদৰলৈকে নির্দেশাত্মক নীতিসমূহৰ বিৱৰণ আছে। 

নির্দেশাত্মক নীতিৰ গুরুত্বঃ.   সংবিধানৰ ৩৭নং অনুচ্ছেদত উল্লেখ আছে যে এই নীতিসমূহ বাদযোগ্য নহয় যদিও দেশৰ প্রশাসনৰ ক্ষেত্রত এই নীতিসমূহক মৌলিক নীতি জ্ঞান কৰিব লাগে আৰু বিধি-বিধান ৰচনা কৰাৰ সময়ত এই নীতি কার্যকৰী কৰিবলৈ চৰকাৰে চেষ্টা কৰিব লাগে। গতিকে ইয়াৰ পৰাই অনুভৱ কৰিব পাৰি যে নির্দেশাত্মক নীতিসমূহৰ তাৎপর্য্য আছে।             নির্দেশাত্মক নীতিসমূহৰ গুৰুত্বসমূহ হ’ল –

(1) এই নীতিসমূহে চৰকাৰৰ ওচৰত দাখিল কৰা এখন স্থায়ী স্মাৰক-পত্রৰ নিচিনা কাম কৰে। 

② এই নীতিসমূহৰ মাধ্যমেৰে জনসাধাৰণে চৰকাৰৰ যোগ্যতাৰ বিচাৰ কৰিব পাৰে। 

(৩) এই নীতিসমূহ বাতিল কৰিব পৰা নাযায়।

(৪) এই নীতিসমূহ এটা জাতিৰ নির্দিষ্ট মানদণ্ডস্বৰূপ।

 ⑤ এই নীতিসমূহে একনায়কত্ববাদৰ পৰা জনসাধাৰণৰ স্বতন্ত্রতা ৰক্ষা কৰিব পাৰে।

(6)এই নীতিসমূহে পুঁজিবাদী স্বৈৰতন্ত্ৰৰ পৰা জনসাধাৰণক অর্থনৈতিক নিৰাপত্তা দিব পাৰে। 

(7) এই নীতিসমূহে চৰকাৰক জনসাধাকণৰ লগত সম্পর্ক ৰাখে। কাৰণ চৰকাৰে এই নীতিসমূহক আওকাণ কৰিলেই পৰৱর্তী নির্বাচনত 'ক্ষমতা লাভৰ পৰা বঞ্চিত হোৱাৰ সম্ভাৱনা থাকে। 

7.2 নির্দেশাত্মক নীতিৰ শ্ৰেণীবিভাজন:   ৰাষ্ট্ৰ পৰিচালনাৰ নিৰ্দেশক নীতিসমূহক চাৰিটা ভাগত ভাগ কৰিব পাৰি। এইবোৰ হ'ল- 
(১) অর্থনৈতিক আৰু সামাজিক নীতিবোৰ, 

(২) গান্ধীবাদী নীতিবোৰ, 

(৩) আন্তর্জাতিক শান্তি আৰু নিৰাপত্তা সম্পর্কিয় নীতি আৰু নিয়মবোৰ আৰু 

(৪) অন্যান্য।                            

 7.2.1 নির্দেশাত্মক নীতিৰ অর্থনৈতিক আৰু সামাজিক নীতিবোৰ ৰাষ্ট্ৰই জনগণৰ সামাজিক আৰু আৰ্থিক কল্যাণৰ বাবে তলত দিয়া ধৰণে চেষ্টা চলাব-

১। পুৰুষ আৰু মহিলা উভয়ৰ বাবে উপযুক্ত জীৱিকাৰ ব্যৱস্থা কৰিব।

২। অর্থনৈতিক সম্পদসমূহ মুষ্টিমেয় কেইজনমানৰ হাতত স্তুপিকৃত নোহোৱা ধৰণৰ অৰ্থনৈতিক ব্যৱস্থা গ্রহণ কৰিব।

৩। পুৰুষ-মহিলা উভয়কে একে শ্ৰমৰ বাবে একে হাৰত মজুৰি দিয়াৰ ব্যৱস্থা কৰিব।

৪। পুৰুষ, মহিলা আৰু শিশুৰ বাবে উপযুক্ত তথা স্বাস্থ্যবান কৰ্মৰ পৰিৱেশ আৰু নিযুক্তিৰ ব্যৱস্থা  

৫। শিশুসকলোক শোষণ আৰু নৈতিক অধপতনৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব।   

৬। ৰুগীয়া আৰু অক্ষমজনৰ বাবে, বৃদ্ধজনৰ বাবে আৰু নিবনুৱা সকলোৰ বাবে; শিক্ষা আৰু চৰকাৰী সাহাৰ্য পোৱাৰ আৰু কৰ্মৰ অধিকাৰৰ প্ৰদানৰ উপযুক্ত ব্যৱস্থা কৰিব। 

৭। প্রসুতি অৱস্থাত ন্যায়সংগত আৰু কৰ্মৰ মানৱীয় পৰিৱেশৰ ব্যৱস্থা কৰিব।  

৮। উদ্যোগ আদিৰ পৰিচালনাত শ্রমিকৰ অংশগ্রহণ নিশ্চিতকৰণৰ ব্যৱস্থা কৰিব।  

৯। শ্রমিক শ্রেণীলৈ বিশেষকৈ অনুসূচিত জাতি আৰু অনুসূচিত জনজাতি সম্প্রদায়লৈ শিক্ষা আৰু অর্থনৈতিক সাহাৰ্যৰ ব্যৱস্থা কৰিব।  

১০। সকলো শ্রমিকলৈ প্রয়োজনীয় জীবণি আৰু সাংস্কৃতিক সুবিধা প্রদান কৰিব।

১১। জনস্বাস্থ্য আৰু জীৱন-ধাৰণৰ মানদণ্ডৰ উন্নতিৰ ব্যৱস্থা কৰিব।      
১২। ৬ বছৰৰ সকলো শিশুলৈ প্রাথমিক শৈশবকালীন যত্ন আৰু শিক্ষাৰ ব্যবস্থা কৰিব।


7.2.2 গান্ধীবাদী নীতিসমূহ: সংবিধানত মহাত্মা গান্ধীৰ আদর্শ ভিত্তিত কিছুমান নীতিও অন্তর্ভুক্ত কৰা হৈছে। এই নীতিবোৰ তলত দিয়া ধৰণৰ-
১। গাঁও পঞ্চায়ত প্রতিষ্ঠা কৰা।  

২। কুটিৰ আৰু গ্রাম্য শিল্পৰ উন্নতি কৰা। 

৩। স্বাস্থ্যৰ প্রতি ক্ষতিকাৰক মাদক দ্রব্য আৰু ঔষধ নিষিদ্ধ কৰা। 

৪। পশুপালন ব্যৱস্থাৰ উন্নতি কৰা, গো হত্যা বধ ৰোধ কৰা, পোৱালী আৰু আন আন খীৰতী বা আন জন্তুকে বধ কৰাটো বন্ধ কৰিব।


7.2.3 আন্তর্জাতিক শান্তি আৰু নিৰাপত্তাৰ লগত জড়িত ৰাষ্ট্ৰ পৰিচালনাৰ নিৰ্দেশক নীতিসমূহ:  ভাৰতবৰ্ষই বিশ্বশান্তি আৰু নিৰাপত্তাৰ বাবে সক্রিয় সহযোগীতা আগবঢ়াব আৰু ৰাষ্ট্ৰই এই উদ্দেশ্যে তলত দিয়া ব্যৱস্থাসমূহ হাতত ল’ব ।

১। আন্তর্জাতিক শান্তি আৰু নিৰাপত্তা বৃদ্ধি কৰা। 

২। ৰাষ্ট্ৰসমূহৰ মাজত ন্যায়সংগত আৰু সম্মানজনক সম্পর্ক স্থাপন। 

৩। আন্তর্জাতিক আইন, সন্ধি আদিৰ প্রতি সম্মান প্রদর্শন। 

৪। মধ্যস্থতাৰ যোগেদি আন্তর্জাতিক বিবাদ নিষ্পত্তিও উৎসাহ দিয়া।  

7.2.4 অন্যান্য: এই শ্ৰেণীৰ নিৰ্দেশক নীতিয়ে ৰাষ্ট্ৰক তলত দিয়া ধৰণে নির্দেশনা দিয়ে-

১। সকলো ভাৰতীয় লোকৰ বাবে একে ধৰণৰ দেৱানী আইন প্রৱৰ্তন কৰিব।

২। ঐতিহাসিক স্মৃতিচিহ্নবোৰক সুৰক্ষা প্রদান কৰিব।

৩। প্রাকৃতিক পৰিৱেশক প্ৰদূষণৰ পৰা সুৰক্ষা প্রদান আৰু বন্য প্রাণীৰ সুৰক্ষা প্রদান কৰিব।

৪। মুক্ত বৈধ ন্যায় প্ৰদানৰ খৰচৰ উপযুক্ত আইন প্রণয়নেবে বহন কৰিব।

7.2.5  :    ৰাষ্ট্ৰ পৰিচালনাৰ নিৰ্দেশক নীতিসমূহৰ অকার্যকাৰিতাৰ ভালেমান বাধা আছে। তাৰে মূল কাৰণবোৰ হ'ল- 
(ক) ৰাষ্ট্ৰৰ পৰা ৰাজনৈতিক ইচ্ছাৰ অভাৱ, 

(খ) জনগণৰ ফালৰ পৰা সচেতনতা আৰু সংগঠিত কার্যপদ্ধতিৰ অভাৱ আৰু 

(গ) সীমিত পাৰ্থিৱ উৎসৰ বাবে।


Read More

Post Top Ad

Your Ad Spot