দীচুচ শিক্ষণকেন্দ্ৰ DISHUS SHIKSON KENDRA

দীচুচ শিক্ষণকেন্দ্ৰ DISHUS SHIKSON KENDRA

শিক্ষা, ভ্ৰমণ তথা বিভিন্ন বা-বাতৰি ।Education, traval and news

শিক্ষা, দৰ্শন,কাহিনী , স্থানীয় বা বাতৰি,

ads

উপস্থাপিত তথ্য

Post Top Ad

LightBlog

Post Top Ad

Your Ad Spot

Wikipedia

Search results

Sunday, January 19, 2025

The seven ages

11:22 AM 0
Critical Appreciation of “ The Seven Ages of Man" :William Shakespeare, the great dramatist of all ages, presents a unique treatment of human life in this poem. This masterpiece of keen observation, Seven Ages of Man or, All the World's a Stage is in fact a speech delivered by Jacques, a melancholic character from the play "As You Like It". This is the most impressive speech in the play that begins with a familiar set piece in Elizabethan drama. In the poem (speech), the speaker compares the whole globe to a stage, where all the men and women are merely players playing their part. During the course of drama of life the characters appear and disappear on the stage to perform their role. Before the proper analysis of the various ages of a man's life, Jacques offers a clever play on the world stage by claiming "All the world's a stage" and continues the theatre metaphor, stating, "And all the men and women merely players: "They have their exits and their entrances'. According to Jacques, there are seven stages or ages of man. He goes on to describe these seven stages of a man's life, from infancy to death, through his roles as lover and soldier, but Jacques' observations may strike us as untrue or banal. The pessimism of the speaker becomes evident especially as he describes the "school-boy," who goes to school "unwillingly" with his book bag. His estimation that lovers sigh "like furnace, with a woeful ballad / Made to his mistress' eyebrow" is humorous, and it certainly describes the kind of intemperate, undiscriminating affection that an immature lover shows to his beloved. His lack of inspiration is denoted by his focusing on such an inconsequential facial part. Jacques's sullenness blinds him to his own foolishness regarding life. He Unflatteringly describes man's later years, the decline into second childhood and obliviousness, without teeth, eyesight, taste, or anything else. * The point of view of the speech is coloured by Jacques' Cynicism, yet the speech itself has such imaginative power that it transcends Jacques' melancholy and causes one to pause and Contemplate this schematic evaluation of man. Despite Jacques" surface cynicism; Shakespeare's poetry is impressively sensitive and beautiful. This extended philosophical statement has since become one of the most celebrated speeches in the Shakespearean canon. Most learned people in the Western world recognize the lines "All the world’s  a stage / And all the men and women merely players." This is Shakespeare at his most brilliant best .
Critical appreciation of The Daffodils: 'The Daffodils' is one of the most popular of Wordsworth shorter poems. The poem celebrates the beauty of the daffodils. The poem was not written at the spur of the moment. It was write much later when he recollected the rich memory of the daffodils loneliness. So he calls this state of affair as 'bliss of solitude' because the thought of the daffodils provides him immense pleasure.* The poet depicts beautiful images of nature. He compares his wandering by the side of the lake to the lovely cloud that floats aimlessly high over the hills and valleys. The swaying and moving of the daffodils in the breeze is likened to the lively dance performed in delight. The countless daffodils are compared to the numberless stars shining and twinkling in the milky way.*Like the daffodils the waves of the lakes also danced in glee. But the daffodils outdid the waves in dance. In this fascinating natural sight the poet obviously experiences immense pleasure. At the spur of the moment the poet could not realize the benefit the entire scene had brought to him for future. But later, whenever the poet was all alone lying on his couch in vacant or pensive mood, the thought of the daffodils flashed upon his mind. Then his heart was filled with pleasure and began to dance like the daffodils. The recollection of the daffodils revives the earlier scene in his mind and rouses the same feeling and emotional excitement that he experienced at the sight of the daffodils in the past .* The language and diction of the poem is simple as you have seen; there are four stanzas at six lines each. In each stanza the first line rhymes with the third and the second with the fourth, while the fifth and the sixth lines rhymes. We can show the rhyming pattern in this way — a b a cc, de de ff, gh gh ii, jk jk ll. The poem is full of beautiful images of nature and the words are used that create vivid picture in the reader such as — fluttering and dancing in glee, gazed, sparkling waves etc. However, this apparently simple looking poem has much deeper meaning. It embodies Wordsworth's attitude to nature and his theory of poetry. 
  The critical appreciation of “ We Are Seven" : This poem is about the simplicity and innocence of a little girl who has no knowledge of death. The speaker in the poem likes the cottage girl because of her rustic looks and rural background. The speaker stops to talk to her and asks her how many brothers and sisters she has. To his surprise, she replies that they are seven in spite of the fact that two of them are buried under the churchyard tree. She fails to dead list the dead siblings while talking about the total number of children in the family. The speaker repeatedly tries to force his own knowledge of death on the little girl. But she does not allow death to distance her from those who are no longer living. The little girl treats the dead as natural partners in her daily activities. But at the end, the speaker seems to realize that he is wrong to force the knowledge of death on her. Adult perceptions of life and death need not be imposed upon the simple mind of the children. She is so alive and active that the idea of death does not disturb her at all. The knowledge of death would come to every child in course of time but it should not be imposed upon. The little girl is incapable of realizing the real meaning of death. So, she always feels the presence of her dead siblings.*The language and diction of the poem is simple. There are seventeen stanzas of four lines each. Except tenth stanza, all other stanzas have alternate rhyme scheme. i.e. the first line rhymes with the third and the second with the fourth line. Nevertheless, the tenth stanza has slight exception.*The words are simple but highly appealing to the heart. The little girl's look and speech clearly expresses her simplicity and innocence..             
Q. Critically discuss the poem 'Ko€ning of the River' ?Ans : Derek Walcott's poem 'Koening of the River' is an apocalyptic poem on the history of the West Indies. Koening, the ghost of a sailor comes to the West Indies after a few generation of European travellers and enterpreneurs have come and gone. He notices the debris of a colonial outpost. When he muses on the colonial history of the land, he is reminded of the role played by the christian missionaries in sustaining colonization, the exploitation, the tragedy of colonisation and of the coloniser and the colonised.
The poet believes that West Indies itself is rich in this own culture. So no attempts should be made to impose external ideas, or views on it. The people of the land should understand their roots and accept their origins. The poem pleads for understanding the land and its inner rhythms instead of making attempts to adopt and impose foreign ideas on it. The European countries established colonies on the land and christian missionaries fried to  reform its people. But with the death of colonization those events of the past are no longer in practice. The people must come out of their colonial past and march ahead. 
 

Read More

Saturday, January 18, 2025

শিক্ষা

10:46 AM 0

2.4.4.3 ব্লেকবোর্ড লিখনৰ কৌশল: সকলো ধৰণৰ শিক্ষণ কার্যত ব্যৱহাৰ কৰা এবিধ অতি প্রয়োজনীয় দৃশ্যমান আহিলা হ'ল ব্লেকবোর্ড। ই পাঠটোৰ এটা সামগ্রিক প্রতিচ্ছবি দাঙি ধৰিবৰ বাবে অতি প্রয়োজনীয়। তাৰ উপৰিও শিক্ষনৰ সময়ত মূল শিকাবলগীয়া কথাবোৰ লিখি চিত্র অংকন কৰা, গণনা কৰা আদি কাৰ্য কৰিবৰ বাবে ব্লেকবোর্ড অতি অপৰিহাৰ্য্য। এই কৌশলৰ উপকৰণসমূহ হ'ল: (ক) লিখন স্পষ্টতা  (খ) আখৰৰ আকাৰ আৰু যথাস্থিতি (গ) মূলকথাত আলোকপাত  (ঘ) বোৰ্ডৰ ঠাইৰ সদ্‌ ব্যৱহাৰ (৫) ব্লেকবোর্ড সাৰাংশ (চ) শুদ্ধতা  (ছ) শিক্ষকৰ ৱবস্থান (জ) ছাত্র-ছাত্রীৰ লগত যোগাযেগ।
 ব্লেকবৰ্ড কৌশলৰ মূল উপকরণকেইটা তলত আলোচনা কৰা হ'ল-                                            
(ক) লিখন স্পষ্টতা: শিক্ষকে বোর্ডত লিখা কথাবিলাক স্পষ্ট হ'ব লাগে। বোর্ডত লিখা আখব স্পষ্ট হ'লে ছাত্র-ছাত্রীসকলে লিখা কথাখিনি ভালদৰে বুজি শাব পাৰে আৰু নিজৰ বহীত টুকি লওঁতে ভুল কৰাৰ সম্ভাৱনা নাথাকে। তাৰ উপৰিও বোর্ডত লিখা কথাবোৰ স্পষ্ট আৰু সুন্দৰ আখৰেৰে লিখিলে ভের্গলোকক আকর্ষণ কৰে আৰু হাতৰ আখৰ ভাল কৰিবলৈ উৎসাহ যোগায়।(খ) 'আখৰৰ আকাৰ আৰু যথাস্থিতি: শিক্ষকে বোর্ডত লিখা আখৰবোৰৰ আকাৰ শ্রেণীত থকা ছাত্র-ছাত্রী সংখ্যা বা কোঠাৰ আকৃতি অনুসৰি সৰু-ডাঙৰ হ'ব লাগে। আখৰবোৰৰ আকাৰ এনে হ'ব লাগে যাতে শ্রেণীকোঠাৰ শেষব শানীব আসনত বহি থকা ছাত্র-ছাত্রীসকলেও আগৰবোৰ স্পষ্টভাবে পঢ়িব পাবে। অবশ্যে, আখৰ প্রযোজনতকৈ ডাঙৰকৈ লিখি বোর্ডব ঠাই অপচয় কৰিব নালাগে। তাৰ উপৰিও মূল শাৰীবোৰৰ আখৰৰৰ আকাৰ বাকীবোৰ শাৰীতকৈ ডাঙৰ হ'ব লাগে। বোর্ডত লিখা বাক্যবোধৰ শাবীন মাজত উপযুক্ত ব্যবধান থাকিব লাগে। শারীবিলাকৰ শব্দবোৰ একে বেখাতে থাকিব লাগে আৰু শাৰীবোৰ পোন হ'ব লাগে।
(গ) মূলকথাত আলোকপাত: শিক্ষকে বোর্ডত লিখা কথাবোৰৰ ভিতৰত কিছুমান কথা নাইবা শব্দ বিশেষভাবে গুরুত্বপূর্ণ হ'ব পাৰে। এনে গুরুত্বপূর্ণ কথা নাইবা শব্দৰ প্রতি ছাত্র-ছাত্রীৰ দৃষ্টি আকর্ষণ কৰিবলৈ সেইবোৰৰ তলত আঁচ টানি দিব লাগে।
(ঘ) বোর্ডৰ ঠাইৰ সদ ব্যবহাৰ: ব্রেকবোর্ডখনত লিখা ঠাই অতি সীমিত। গতিকে বোর্ডৰ ঠাইৰ সন্দ ব্যৱহাৰৰ বাবে যিখিনি কথা লিখাটো আবশ্যকীয় সেইখিনিহে ইয়াত লিখিব লাগে। বোর্ডত অপ্রয়োজনীয় কথা লিখিলে ঠাইৰ লগতে কার্য আক সময়ৰো অপব্যৱহাৰ কৰা হয়। গতিকে শিক্ষকে পাঠ পৰিকল্পনা কৰাৰ সময়তে কোনখিনি কথা বোর্ডত লিখিব তাক নির্দ্ধাৰণ কৰি ল'ব লাগে।(ঙ)ব্রেকবোর্ড সাৰাংশ: শিক্ষকে পাঠদান সম্পাদনৰ সময়ত পাঠৰ গুরুত্বপূর্ণ কথাবোৰ সামৰি এটি পাঠ সাবাংশ আগবঢ়াব লগা হয়। শিক্ষকে পাঠদানৰ সময়ত বোর্ডত লিখিবলৈ আৰম্ভ কৰাৰেপৰা পৰিকল্পিতভারে আক ধারাবাহিকতা বক্ষা কৰি মূল কথাখিনি বোর্ডত ৰাখি থলে বোর্ডতে পাঠটোৰ সাৰাংশ এটাই গঢ় লৈ উঠে। ইয়াকে ব্রেকবোর্ড সাৰাংশ বুলি কোৱা হয়। এনে ব্রেকবোর্ড সাবাংশ প্রস্তুত কৰিলে পাঠদানৰ শেষত ছাত্র-ছাত্রীব শিকন সুদৃঢ়ীকৰণত সহায়ক হয়।
(চ) শুদ্ধতা : শিক্ষকে বোর্ডত লিখোতে অতি সাবধানতা অবলম্বন কৰিব লাগে। বোর্ডত লিখোঁতে কোনো কথা ভুলকৈ লিখিব নালাগে। বোর্ডত ভুলকৈ লিখিলে ছাত্র-ছাত্রীয়ে তেনেদৰে ভুলকৈয়ে শিকিব পাবে। গতিকে শিক্ষাকে শব্দৰ ব্যৱহাৰ, বানান আৰু বাক্যৰ গাঁথনিত যথেষ্ট সাবধান হ'ব লাগে।
(ছ) শিক্ষকৰ অৱস্থানঃ শিক্ষকে বোর্ডত লিখাৰ সম্যাত ছাত্র-ছাত্রীৰ ফালে পিঠি দি লিখিব নালাগে। এনে কৰিলে শিক্ষকজনে বোর্ডখন আঁৰ কৰি ধৰিব আৰু ছাত্র-ছাত্রীসকলৰ কথাবোৰ লিখি লোৱাত অসুবিধা হ'ব। তাৰ উপৰিও ছাত্র-ছাত্রীসকলৰ ফালে পিঠি দি বোর্ডত লিখি থাকিলে শ্রেণীত দুষ্ট ছাত্র-ছাত্রী থাকিলে তেওঁলোকে ইজনে-সিজনক খুচিয়া-খুচি কৰি শ্রেণীকক্ষৰ শৃংখলা বিনষ্ট কৰিব পাৰে। সেয়ে শিক্ষকজনে বোর্ডখনৰ বাওঁফালে কোণীয়াকৈ অবস্থান কৰি যিমান পাৰি হাতখন দূৰলৈ নি লিখিব লাগে।
(জ) ছাত্র-ছাত্রীৰ লগত যোগাযোগ: শিক্ষকে বোর্ডত লিখি থকাৰ সময়ত ছাত্র-ছাত্রীৰ লগত যোগাযোগ ৰাখি থাকিব লাগে। শ্রেণীকক্ষত ছাত্র-ছাত্রীসকললৈ মন নকৰাকৈ একান্ত মনে বোর্ডত লিখি থাকিলে শ্রেণীকক্ষৰ শৃংখলা ভংগ হোৱাৰ উপৰিও ছাত্র-ছাত্রীন মনোযোগ বিঘ্নিত হ'ব পাৰে। সেয়ে বোর্ডত লিখা কাম কৰাৰ সময়ত শিক্ষকে সঘনাই ছাত্র-ছাত্রীব ফালে চকু ফুৰাই থাকিব লাগে। বোর্ডত লিখি যোৱাৰ লগে লগে শিক্ষকজনে মুখেৰেও গাই গ'লে ছাত্র-ছাত্রীয়ে আখববোন দেখাৰ লগতে শুনিবও পাৰে আৰু মনত ৰখাত অধিক ফলপ্রসু হয়। বোর্ডত লিখা কথাবোৰ প্রত্যেক ছাত্র-ছাত্রীয়ে সঠিকভাবে টুকি ল'ব পাৰিছেনে নাই, নিশ্চিত হোৱাৰ পাছতহে মোহাৰি পেলাব লাগে। সকলো ছাত্র-ছাত্রীয়ে টুকি নোহোৱাকৈ মোহাৰি পেলালে টুকি নোহোৱাসকলৰ লগত শিক্ষকৰ সংযোগ হেৰাই যাব পাবে।
শিক্ষকে বোর্ডত লিখাৰ সময়ত উপৰি উক্ত উপকৰণসমূহ মানি চলাৰ উপৰিও তলত উল্লেখ কৰা কথাকেইটা মন কৰিব লাগে:  
 (1) বোর্ডখন প্রত্যেকজন ছাত্র-ছাত্রীয়ে কোনো অসুবিধা নোপোৱাকৈ স্পষ্টভারে দেখা পোৱাকৈ স্থাপন কৰিব লাগে।(2) শিক্ষকজন বহা ঠাইৰ বাওঁফালে ছাত্র-ছাত্রী বহা আসনবোৰৰ লগত ৪৫° কোণ কৰি বোৰ্ডখন স্থাপন কৰিব লাগে।(3)বোৰ্ডখনৰ পাছফালে কোনো উজ্জ্বল পোহৰৰ উৎস থাকিব নালাগে।(4)বোৰ্ডত লিখা কথাবোৰ সংক্ষিপ্ত অথচ সম্পূর্ণ অর্থপূর্ণ বাক্য/বাক্যাংশ হ'ব লাগে।(5) বোৰ্ডৰ লিখনিখিনি মোহাৰি পেলাওঁতে ডাষ্টাৰটো ওপৰৰপৰা লাহে লাহে তললৈ টানি আনিব লাগে।(6) শ্রেণীকক্ষ ত্যাগ কৰোঁতে বোর্ডখন সদায় ভালদৰে মোহাৰি থৈ আহিব লাগে।
2.4.4.6 ব্যাখ্যাকৰণৰ কৌশল : ব্যাখ্যাকৰণ শিক্ষণ-শিশুকনৰ এটা অতি আবশ্যকীয় কৌশল। কোনো বিষয়। বস্তুৰ অন্তর্নিহিত ভাব, ধাৰণা, ঘটনা, নীতি ইত্যাদিব লগত জড়িত কি। কি। কেনেকৈ। আমি প্রশ্নর উত্তৰ যুক্তিপূর্ণভাবে বর্ণনা কৰাই হ'ল ব্যাখ্যাকৰণ। উদাহরণ স্বকাপে, বৰষুণ কেনেকৈ হয়? এই প্রশ্নটোৰ উত্তৰ হ'ল এটা ব্যাখ্যা। অর্থাৎ কোনো বিষয়-বস্তু, যাবনা, ঘটনা, নীতি ইত্যাদিৰ সম্পর্কে ছাত্র-ছাত্রীব বোধ জন্মাবৰ বাবে শিক্ষকে সম্পাদন করা আন্তঃসম্পর্কিত কার্যৰ সমষ্টিয়েই হ'ল ব্যাখ্যাকৰণ। এই কৌশলৰ উপকৰণসমূহ হ'ল: (ক) প্রারম্ভিক উক্তি; (খ) বর্ণনা, উদাহরণ আক বিশ্লেষণৰ ব্যৱহাৰ (গ) সংক্ষিপ্ততা  (ঘ) ছাত্র-ছাত্রীৰ সবাক-নির্বকি সংকেতোদ্ধাৰ, (ড) অবিচ্ছিন্নতা আৰু সাৱলীলতা  (5) ব্যাখ্যাকৰণ বন্ধনীৰ ব্যবহাৰ আৰু সিদ্ধান্তকাৰী উক্তি
(ক) প্রাৰত্মিক উক্তি : কোনো এটা উক্তি ব্যাখ্যা কৰাৰ আৰম্ভণিতে ছাত্র- ছাত্রীসকলক মানসিকভাবে প্রস্তুত কৰি লোৱাটো অতি প্রয়োজনীয়। ইয়াৰ বাবে ব্যাখ্যা কৰিবলগীয়া উক্তিটো ছাত্র-ছাত্রীসকলৰ আগত দাঙি ধৰিব লাগে। ইয়াৰ। উপৰিও উক্তিটোৰ লগত জড়িত নতুন বিষয়-বস্তু, ধাৰণা, শব্দ আদি সবল ভাষাৰে দাঙি ধৰিব লাগে।
(খ) বর্ণনা, উদাহৰণ আৰু বিশ্লেষণৰ ব্যৱহাৰ :  শিক্ষকে একোটা ধাৰণা নাইবা সংজ্ঞা ব্যাখ্যা কৰোঁতে তাৰ লগত খাপখোরা বিধৰ উদাহৰণ দি বহলাই বর্ণনা কৰিব লাগে। উদাহৰণে ধাৰণা নাইবা সংজ্ঞাটো বোধগম্য কবি তোলাত সহায় কবে। কোনো এটা ধাৰণা নাইবা সংজ্ঞা ব্যাখ্যা কৰোঁতে ইয়াৰ প্রত্যেকটো উপাদানেই ভাঙি ভাঙি অর্থাৎ বিশ্লেষণ কৰি উপস্থাপন কৰিব লাগে। কোনো উক্তিৰ ক্ষেত্ৰত কি পৰিস্থিতিত নাইবা কি প্রসংগত সেই উক্তি কৰা হৈছে তাক বিশ্লেষণ কৰি ফঁহিয়াই দিব লাগে।(গ) সংক্ষিপ্ততা : কোনো একোটা ধাৰণা নাইবা সংজ্ঞা ব্যাখ্যা কৰোঁতে পুংখানুপুংখভাবে কথাবোৰ বর্ণনা কৰাত গুৰুত্ব দিব লাগে যদিও কথাবোৰ সংক্ষিপ্ত, স্পষ্ট আৰু পাঠৰ বিষয়-বস্তুৰ লগত সম্পর্কিত হ'ব লাগে। যিমান কম কথাৰ মাজেৰে সকলো ছাত্র-ছাত্রীয়ে বুজি পায় সিমানখিনি কথাহে কোরা উচিত। অপ্রাসংগিক কোনো কথা কোরা নাইবা ছাত্র-ছাত্রীসকলে কথাটো বুজি পোৱাৰ পাছতো তাক পেথেনিয়াই থকা অনুচিত। এনে কৰিলে ছাত্র-ছাত্রীসকলে বিরক্তিবোধ কৰে।
(ঘ) ছাত্র-ছাত্রীন সবাক-নির্বাক সংকেতোদ্ধাৰ :  শিক্ষকে কোনো কথা ব্যাখ্যা কৰাৰ সময়ত ছাত্র-ছাত্রীয়ে কথাবোৰ বুজি পাইছেনে নাই নাইবা বুজি পাব পৰাকৈ স্পষ্ট হৈছেনে নাই তাৰ উমান লৈ থকা উচিত। ইয়াৰ বাবে শিক্ষকে ছাত্র-ছাত্রীদ মৌখিক কথাৰ উপৰিও তেওঁলোকৰ মুখৰ ভাব, চারনি, তৎপৰতা আদি নির্বাক সংকেতৰ প্ৰতি লক্ষ্য কৰা উচিত। এই সংকেতবোৰৰ অর্থ শিক্ষকে উদ্ধার করা উচিত আৰু নুবুজাৰ সংকেত পালে শিক্ষকে কথাখিনি পুনৰ অইন ধৰণে ব্যাখ্যা কৰা উচিত।
(ঙ) অবিচ্ছিন্নতা আৰু সাবলীলতা: কোনো কথা ব্যাখ্যা কৰোঁতে মূল কথাটোৰ পৰা বিচ্ছিন্ন হৈ যাব নালাগে। ব্যাখ্যাকবণত অবিচ্ছিন্নতা রক্ষা করিবব বাবে কথাবোৰ ক্রম ৰক্ষা কৰি উপস্থাপন কৰা উচিত। ব্যাখ্যাকৰণত অংশগ্রহণ কৰোঁতে ছাত্র- ছাত্রীসকলে কেতিয়াবা মূল প্ৰসংগৰ পৰা শিক্ষকক আঁতৰাই নিব খুজিলেও শিক্ষকজনে সাবধানতাবে মূল কথালৈ উভতি অহা উচিত। মূল কথাৰ পৰা আঁতৰি গ'লে ব্যাখ্যাকৰণৰ প্ৰাৰম্ভিক উক্তি আৰু সামৰণি উক্তিৰ মাজত কোনো সম্পর্ক নাথাকে। ব্যাখ্যাকৰণৰ সাৱলীলতা ৰক্ষা কৰিবলৈ হ'লে শিক্ষকজনৰ বিষয়-বন্ধু সম্পর্কে গভীৰ জ্ঞান আৰু ভাববোৰ সুসংগতভাবে আদান-প্রদান কৰাৰ সামর্থ্য থতা প্রয়োজন।
(চ) ব্যাখ্যাকৰণ বন্ধনীৰ ব্যৱহাৰ: শিক্ষকে কেইবাটাও বাক্যৰদ্বাৰা কোনো কথা ব্যাখ্যা কৰেীতে কথাৰ মাজত কিছুমান শব্দ নাইবা খণ্ডবাক্য ব্যৱহাৰ কৰাটো অপৰিহাৰ্যা হৈ পৰে। তেনে কিছুমান শব্দ নাইবা খণ্ডবাক্য  হ'ল: সেইদৰে , সেইকাৰণে, এতেকে, এনেকৈ, কাৰণ, কিয়নো, যাতে, গতিকে, যিহেতু, নিমিত্তে, কিন্তু, পাছত, আগত, জৰিয়তে, ফলস্বরূপে, সেইবাবে ইত্যাদি। এনেবোৰ শব্দ আৰু খণ্ডবাক্যকে ব্যাখ্যাকৰণ বন্ধনী বুলি কোৱা হয়। ব্যাখ্যাকৰণত উপযুক্ত স্থানত এই ব্যাখ্যাকৰণ বন্ধনীবোৰ ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে। উপযুক্ত স্থানত এনে বন্ধনীৰ ব্যৱহাৰে ভাবৰ ধাৰাবাহিকতা ৰক্ষা কৰাত সহায় কৰে ।
(ছ) সিদ্ধান্তকাৰী উক্তি: সিদ্ধান্তকাৰী উক্তিত ব্যাখ্যাকৰণত যিবোৰ মূলকথা ব্যাখ্যা কৰা হৈছে সেইবোৰ সংশ্লেষিত কৰি এটা সামগ্রিক ধাৰণা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ আগত দাঙি ধৰা হয়। ব্যাখ্যাকৰণৰ দ্বাৰা একোটা প্ৰাৰম্ভিক উক্তিক পুংখানুপুংখভাবে ব্যাখ্যা কৰাৰ পাছত পুনৰ সংগঠিত কৰি সিদ্ধান্তকাৰী উক্তিৰে কথাটোৰ সামৰণি মাৰিব লাগে।


Read More

ইংৰাজী বি এ

10:44 AM 0
1Q: Give the critical appreciation of the poem “Ballad of the Landlord.” Ans : The central theme of the poem “Ballad of the landlord” is race discrimination. * The poem “Ballad of the Landlord” is one where the poet Langston Hughes paints on a broad canvas the atrocities suffered by black tenants at the hands of their white landlords in America. *In the poem ,the poet presents a simple quarrel between him and the landlord to the condition of the blacks in America. * The poet lives in a rented house. He informs his landlord about the leak in the roof of his house and the condition of the stair leading to his room. He even tells him that he is ready to pay ten bucks money to him if he solved his problems .But the landlord is not at all interested to solve his problems. Finally, the poet lost his long term patience. This results in emotional outburst in the form of anger and he threatens to land a fist on him. This ordinary outburst has been given a racial colour and the landlord frames false and exaggerates charges against him .The police arrest him and send to jail .The judicial system too metes out injustice to him and has awarded him 90 days of jail.* Thus ,the poet draws the picture of exploitation in America where the black people are neglected and oppressed by the white Americans. The condition of the blacks is so poor that they all always under the control of the American people. The police, the judicial system and the newspaper support the whites.* Thus exploitation and oppression which the blacks have to face in America is the major theme of the poem “Ballad of the  Landlord.”
Q2 : Trace the principal issues that Heaney has raised in “ The wife’s Tale.” Ans : The poet, Heany presents the relationship between the husband and the wife in a country farming family in the poem “ The wife’s Tale". Specially the poet portrays the attitude of the wife who feels that she is nothing for her husband.* The wife went out to the paddy field to give lunch to her husband. She spread food on a linen cloth on the ground under hedge. She poured a cup of tea and buttered thick slices of bread for her husband’s choice.  She did everything only to make husband happy with her. When it was all ready she called her husband over to come and have the food that was arrange beautifully. But the husband instructed her to give the other fellows their portion as he was not in a hurry to have it. He neglected his wife’s love and care. He even instructed her to go near the thresher and see herself of things that she has no clear idea. But in spite of her confusion she followed her husband’s instruction to inspect,  once again just to make her husband happy. She went over to the thresher and ran her hands inside the half-filled bags that were hooked to the slots' in the machine. The seeds were hard and cool. The mouths of the bags were open and attached to the channel of the machine white the forks that supported the channel were stuck in the ground. When she came back from the threshing ground,  she noticed that her husband continued to smoke and relax on the ground. At that time, her husband told her that there was good production which would be enough for both crushing and sowing.  She would come and he would come and he would show her yeild, nothing more than that.The wife then felt that she was just a thing , a stranger from another world and as such she gathered her cups and folded the lined cloth and went back. Her husband was still found relaxed under the trees with his limbs spread out, cloth unbuttoned and satiated. She noted that her husband did not notice her. She noticed that despite of the departure,  there was no immediate effect on the part the husband.  * These are the principal issues of the poem “The Wife’s Tale” .
3Q: Describe about the  central theme of the poem “ Modern  Coookery". Ans: The central theme of the poem “ Modern Cookery” is the life of a white husband and a blackish wife .The poet  Okot describes a picture of a modern society in the poem. He narrates a society where generally faminity suffers. * The wife mentioned the change in her husband attitude towards her. She mentioned the different grounds on the basis of which she was rediculed by her husband. She was rejected by her husband because of her cultural trails and behaviour. She was rejected because she didn’t appreciate the white men's food and she didn’t know how to handle even a spoon a fork.*She was also hated by her husband on account of her inability to adapt herself to the western cuisine and food habits. Her husband was also angry with her ignorance the cooking skills of the white women. The anger of the husband was intensified as the wife refused to eat chicken and drink raw eggs like white women. These are the central idea of the poem “Modern Cookery”.4Q: Attempt a critical appreciation of the poem “Wherever I Hang” by Grace Nichols .Ans : The poem “Wherever I Hang” is written by the poet Grace Nichols.* The poet, through this poem, portrays about the experience of immigration and how a person has to receive foreign culture to adjust in foreign country.*The poet also compares the guyanese rustic lifestyle with the English lifestyle.* The poet  left Guyana for England. She left her own people, her land and her home some unknown reason. She also left the hummingbird and the big rats of Guyana. * In England she witnessed the mist covered city of London, the solid building, the colourful wall.At first she felt as if all those were a dream. She touched the colourful walls to see if the were real. She was astonished to see people pouring from the underground transport system ‘The Tube", like beans.She raised her head and noticed the highrise building and palatial structures constructing the vision of the sky.*She gradually adjusted herself the new environment. She took some photographs and spent it to her home, to her native place. She took photograph of hers among the pigeons and the snow without caring for cold. Slowly, she tried to change her old habits in order to cope up with the culture of England. * She got accustomed to the lifestyle of the English people, how to stand in queues, to visit with prior appointments and so on. Yet she felt home sick and missed her people. She didn’t know,to which country she really belonged. She lived a life divided into two sections. She lived in one country and constantly thought of the other. Finally, she came to a conclusion that wherever she fells secure , and safe or wherever she get free space for herself, that’s her own land. Thus, the poem ends with a new resolution. 
Critical appreciation of “  "Koening of the River":   "Koening of the River is an apocalyptic poem on the history of the West Indies, the native country of the poet. This poem first appeared in the London Magazine in March 1990 issue. Like other African and Asian nations the West Indies was also colonized by various European countries like England, Spain, Netherlands, Portugal and America. The people of these colonized countries had to suffer economic exploitation, cultural domination and religious persecution at the hands of the colonial masters. The poet here makes an attempt to relive the colonial past through the memory of a mysterious ghost of a sailor, Koening, of the West Indies. He reappears after a few generations of European travellers and entrepreneurs have come and gone. The route through the river into the West Indies is compared to the journey of the white man into Africa in the past. 
The poem begins on a mysterious note when the ghost of the sailor Koening appears in his small boat on the river many generations after the Europeans have left their colonies. He finds the river port, which during the colonial days remained busy, is now lying completely inoperative. He observes the surrounding land from the deck of his small boat and finds a lonely mule grazing in the field. The mule was not harnessed suggesting that no industrial activity is going on now. Koening observes that where there was once factory wild vegetation has totally covered it. The wheel of the factory is now rusted and its spokes are covered with wild yam vines. Banana plants have been bent with the burden of ripe stacks. These images of nature's plenteousness refers to the natural fertility the native land which was destroyed by the greed of the imperial forces who came and occupied these lands of the natives to set up their industries and mines. They annihilated the natural beauty of the native land. * A pang of conflicting past memories haunt Koening. On one hand he is pained at the memory of the exploitation and injustice the colonized people were subjected to under the colonial rule, on the other hand these colonizers made him familiar with an advanced language and civilization. So Koening is torn between the two aspects of colonialism. Derek Walcott himself has been going through this type of a dilemma in his life as his grandmothers were black and his grandfathers were white from both sides. So he found himself neither here nor there so far as an exclusive identity is concerned. Koening remembers he has escaped the maritime history, the history of exploitation, of taxation and forced labour. The over zealous missionaries came and converted them in to Christianity lost their own belief and cultural identity. The missionaries considered the natives as a savage race and took it upon themselves to civilize them by converting them to Christianity. The poet here makes Koening the spokesperson of the oppressed voice of the colonized masses. However, he also makes an appeal to both the parties-the colonizer and the colonized. To the colonizer his advice is to understanding the land and its inner rhythms instead of making attempts to impose one's political and cultural ideas on it. To the colonized the poet advises that there is no point brooding over the past wrongs and injustices they were subjected to rather one should move ahead shrugging of the past memory. The image of the tongue of a broken bell refers to the debris of the colonial past, reminiscent of a similar outpost in Joseph Conrad's Heart of Darkness. As Koening muses the colonial history of the West Indies, he is reminded of the role played by the Christian missionaries in sustaining colonization. The bell makes sound only when it has the tongue, just as missionaries helped in sustaining colonization. He is also reminded of the so called burden of the white man that was used to justify Europe's domination over the people of Asia and Africa. The poet exhorts the people of the erstwhile colonies to come out of their colonial pasts and march ahead with mutual respect to each other. 

Read More

সমাজিক জৰীপ

10:42 AM 0
সামাজিক জৰীপৰ সংজ্ঞা: পি. ভি. যুঙৰ মতে, সামাজিক জৰীপ মানে সামাজিক সংস্কাৰৰ বাবে গঠনমূলক আঁচনি প্রস্তুত, কোনো এক ভৌগোলিক অঞ্চলত সংঘটিত হোৱা বিঘটনমূলক কাৰ্যৰ পৰা সমাজক ৰক্ষা আৰু নিয়ন্ত্রণ কৰা আৰু সেই সমস্যাৰ অধ্যয়ন আৰু নিৰাময় কৰিবলৈ লোৱা কার্য ব্যৱস্থাক বুজায়। ই. ডব্লিউ, বাৰ্গেচৰ মতে, “সামাজিক জৰীপ হ'ল এনে এটা আন্তঃদর্শনমূলক পদ্ধতি যিটোৰ দ্বাৰা পৰিসংখ্যাগত জোখ-মাখ আৰু তুলনামূলক মানেৰে বিশেষ সামাজিক অৱস্থা এটাক অধ্যয়ন কৰা হয়।”         এম. আব্ৰামচৰ মতে,“সামাজিক জৰীপ হ'ল এনে এটা প্রক্রিয়া যাৰদ্বাৰা এটা সম্প্ৰদায়ৰ সামাজিক সংৰচনা আৰু কাৰ্য প্ৰণালীৰ ওপৰত পৰিমাপবোধক তথ্য সংগ্ৰহ কৰিব পাৰি তেওঁৰ মতে, জৰীপৰ প্ৰাথমিক পৰ্যায়ত সমস্যাসমূহৰ সৈতে জড়িত ব্যক্তিসকলৰ সাক্ষাৎকাৰ গ্ৰহণ কৰি তথ্য-পাতি সংগ্ৰহ কৰা হয়।” আলোচনাৰ পৰা বুজা গ'ল যে, সমাজৰ বিশেষ এটা সমস্যাৰ বিষয়ে গবেষণা কৰিবলৈ তথ্য-পাতি সংগ্ৰহত কৰাৰ ক্ষেত্ৰত যি প্রণালীবদ্ধ কার্য গ্রহণ কৰা হয় তাকে সামাজিক জৰীপ বোলে।                                                                                          
সামাজিক জৰীপৰ বৈশিষ্ট্যসমূহ হ’ল-@সামাজিক জৰীপ সমাজৰ তাৎক্ষণিক সমস্যাসমূহৰ ওপৰত কৰা সীমাৱদ্ধ অধ্যয়ন।② সামাজিক জৰীপৰ ভৌগোলিক পৰিসৰ যথেষ্ট সীমাৱদ্ধ আৰু ইয়াৰ অধ্যয়ন ক্ষেত্র নির্দিষ্ট অঞ্চলত বা নির্দিষ্ট সীমাৰ মাজত বসবাস কৰা জনসমূহৰ ভিতৰতহে কৰা হয়।(৩)সামাজিক জৰীপে সামাজিক গৱেষণাৰ বাবে গঠনমূলক আঁচনি প্রস্তুত কৰি তাৎক্ষণিক দোষবোৰ আঁতৰ কৰে।(৪) সামাজিক জৰীপত সংগ্ৰহ কৰা তথ্যবোৰ কোনো বিষয়ৰ ওপৰত কৰা সামাজিক গৱেষণাৰ ভিত্তি হ'ব পাৰে বা নতুন প্রকল্প ৰচনাৰ ফলাফল বা ব্যাখ্যা কাৰকৰ প্ৰয়োজনীয়তাত ব্যৱহৃত হ'ব পাৰে।৬। সামাজিক জৰীপ হ'ল স্থায়ী আৰু প্রত্যক্ষ অধ্যয়ন।এই ধৰণৰ অধ্যয়নত গৱেষকে তথ্য যোগানকাৰীৰ সৈতে বা বিষয়বস্তু বা ঘটনাৰ সৈতে প্রতক্ষ্যভাৱে সম্বন্ধ স্থাপন কৰিব পাৰে।                         (৭) সামাজিক জৰীপৰ দ্বাৰা নির্দিষ্ট এটা সামাজিক অৱস্থা, ঘটনা বা সমস্যাৰ বিষয়ে বাস্তব তথ্য-পাতি সংগ্রহ কৰা হয়। যেনে এখন সমাজৰ দৰিদ্ৰতা, অপৰাধ, শিক্ষা, মাদক দ্রব্য সেবনৰ সমস্যা ইত্যাদিৰ বিষয়ে জানিবলৈ প্রথমে সামাজিক জৰীপৰ সহায় ল'ব লাগিব।(৮)সামাজিক জৰীপে সামাজিক ঘটনা বা সমস্যা এটাৰ বিষয়ে তথ্য সংগ্রহ কৰোঁতে সমাজৰ ব্যক্তিসকলৰ সামাজিক আন্তঃসম্পর্ক, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, ধৰ্মীয় বিশ্বাস, আচৰণ প্ৰণালী ইত্যাদিৰ উদ্দেশ্যও নিহিত হৈ থাকে। সংক্ষেপে ক'বলৈ গ'ল, জৰীপে এখন সমাজৰ সকলো দিশৰ সম্পূৰ্ণ তথ্য আহৰণ কৰাত সহায় কৰে।                        (৯) সামাজিক জৰীপে যিকোনো গৱেষণাৰ এটা প্রকল্প গ্রহণযোগ্য হয়নে নহয়, তাক জনাত সহায় কৰে। (১০) সামাজিক জৰীপৰ লক্ষ্য বা উদ্দেশ্য শিক্ষামূলক আৰু কল্যাণকামী বুলিও ক'ব পৰা যায়। যিহেতু শিক্ষা সম্পর্কীয় বিভিন্ন জ্ঞান আহৰণ কৰিবৰ কাৰণে সামাজিক জৰীপে সহায় কৰে, লগতে সামাজিক জৰীপৰ যোগেদি লাভ কৰা তথ্যসমূহৰ ভিত্তিত সমাজৰ কিছুমান সমস্যা প্ৰতিৰোধ কৰিবৰ কাৰণে উপায় উদঘাটন কৰি জনকল্যাণমূলক আঁচনিও গ্ৰহণ কৰিব পাৰে। 





•সামাজিক জৰীপৰ লক্ষ্য আৰু উদ্দেশ্যঃ(১)এটা গৱেষণা প্রকল্প গ্রহণযোগ্য হয় নে নহয় সিদ্ধান্ত দিয়া।(2)সমাজৰ সমস্যাসমূহৰ জ্ঞান আহৰণ তথা প্রতিৰোধৰ উপায় উদ্‌ঘাটন কৰি জনকল্যাণমূলক আঁচনি গ্রহণত সহায় কৰা। (৩) এখন সমাজৰ সকলো দিশৰ সম্পূর্ণ তথ্য আহৰণ কৰাত সহয় কৰা।(৪)নিৰ্দিষ্ট সামাজিক সমস্যা, অৱস্থা আৰু ঘটনাৰ ওপৰত বাস্তৱ তথ্য-পাতি সংগ্ৰহ কৰা। যেনে- অপৰাধ, বিবাহ বিচ্ছেদ, দৰিদ্ৰতা ইত্যাদি।(৫) সামাজিক জৰীপৰ আন এটা উদ্দেশ্য হৈছে সামাজিক সমস্যা বা ঘটনাৰ সম্পূৰ্ণ বিৱৰণ দাঙি ধৰা।(৬)সামাজিক জৰীপৰ উদ্দেশ্যৰ ক্ষেত্ৰত ব্যৱহাৰিক, প্রায়োগিক আৰু কল্যাণমূলক দিশবোৰক প্রাধান্য দিয়াত মনোনিৱেশ কৰা।                                               সমাজিক জৰীপৰ সুবিধাসমূহ : (১) সামাজিক জৰীপৰ দ্বাৰা লাভ কৰা ফলাফলবোৰ বাস্তৱকেন্দ্রিক; কাৰণ জৰীপকর্মীয়ে প্রত্যক্ষভাৱে জনসমষ্টিটোৰ ব্যক্তিসকলৰ লগত সংযোগ স্থাপন কৰি তথ্যসমূহ আহৰণ কৰে।(2) জৰীপ পদ্ধতিকে আহৰণ কৰা ফলাফলবোৰ নিৰপেক্ষধর্মী ফলাফল আৰু পক্ষপাতিত্বহীন হোৱাৰ সম্ভাৱনা অধিক। কাৰণ এনে জৰীপত এক বুজনসংখ্যক ক্ষেত্রকর্মী জড়িত হৈ থাকে। (৩)সামাজিক জৰীপৰ যোগেদি এটা সামাজিক সমস্যাৰ ওপৰত বিস্তৃত বাস্তৱ তথ্য-পাতি সংগ্রহ কৰাটো সম্ভৱ হয়। ইয়াৰ যোগেদি যিকোনো সামাজিক সমস্যা সহজে প্রতিৰোধক নিৰাময় বা সংস্কাৰ কৰিব পাৰে।(৪)সামাজিক জৰীপত অংশগ্রহণকাৰী পর্যবেক্ষণৰ দ্বাৰা সামাজিক অৱস্থাৰ অন্তর্ভাগটো আৱেগিক প্ৰভাৱৰ বিষয়ে জনাত সহায় কৰে।                        (৫) সামাজিক জৰীপৰ যোগেদি আহৰণ কৰা ফলাফলবোৰ অধিক নির্ভৰযোগ্য । কিয়নো জৰীপৰ তথ্য-পাতিবোৰ পৰিমাণবোধক পদ্ধতি বা কৌশলৰ সহায়ত বিশ্লেষণ কৰা হয় ।(৬) যিকোনো সামাজিক জৰীপে সামাজিক গৱেষণাৰ ভেঁটি স্থাপন কৰাত সহায় কৰে।
সামাজিক জৰীপৰ অসুবিধাসমূহঃ ১। জৰীপ পদ্ধতিত মাত্রাধিক ব্যয়ৰ বাবে একান্ত ব্যক্তিগতভাৱে জৰীপ পদ্ধতিৰে সামাজিক গবেষণা কৰাতো সূচল নহয়।(২) জৰীপ পদ্ধতি এক দীর্ঘম্যাদী প্রক্রিয়া হোৱাৰ বাবে গৱেষকে খৰখেদাকৈ জৰীপ কাৰ্য সমাপ্ত কৰিব বিচাৰোতে ফলাফলত বিভ্রাট ঘটিব পাৰে।(৩) জৰীপ পদ্ধতিৰে সংগ্ৰহ কৰা তথ্যসমূহ প্রতিক্ষেত্ৰতে নিৰ্ভৰযোগ্য বা বাস্তবসত্য তথ্য নহয়।(৪) অতি বিশাল বা সীমিত পৰিসৰৰ মাজেৰে প্ৰতিনিধিত্বমূলক নমুনাৰ আর্হিত সংগ্ৰহ কৰা জৰীপৰ ফলাফলে সাধাৰণ অৱস্থাক প্রতিফলিত নকৰে। (৫) সামাজিক জৰীপৰদ্বাৰাই ঐতিহাসিক বা বুৰঞ্জীমূলক ঘটনা বা সমস্যাৰ সমাধান কৰাটো সম্ভব নহয়।                           (৬) ভ্রান্ত নমুনাৰদ্বাৰা সংগ্ৰহ কৰা জৰীপৰ ফলাফলো ভ্রান্ত হৈ পৰে।         (৭) জৰুৰী সমস্যাৰ সমাধানৰ বাবে জৰীপ কৰে। সেয়েহে ইয়াৰ সমাধানৰ লগে লগে গুৰুত্ব নাইকিয়া হৈ পৰে।(৮) কেতিয়াবা জৰীপ প্ৰক্ৰিয়া চলি থকাৰ মাজতে নতুন সমস্যাৰ সৃষ্টি হ'লে পুনৰ জৰীপ আদিৰপৰা আৰম্ভ কৰিব লাগে। ফলত অযথা শ্ৰম আৰু অৰ্থৰ ব্যয় হয়।
সামাজিক  গৱেষণা ৰ সংজ্ঞা  : C.A Moserৰ মতে সামাজিক গৱেষণা হ'ল সামাজিক সমস্যা আৰু ঘটনাসমুহৰ বিষয়ে নতুন জ্ঞান আহৰণৰ বাবে কৰা এক পদ্ধতিগত অনুসন্ধান।    P.V Young ৰ মতে সামাজিক গবেষণা হ'ল এটা বৈজ্ঞানিক ভাবে হাতত লোৱা কাম, যিটোৱে যুক্তিপূর্ণ পদ্ধতিসমুহৰ দ্বাৰা, নতুন বা পুৰণা তথ্য বা ঘটনাসমূহ উদঘাটন কৰাৰ লক্ষ্য কৰি লয় আৰু সেইবোৰৰ অৱস্থিতি, বিশ্লেষণ, আন্তঃসম্পর্ক, কাৰণাত্মক ব্যাখ্যা আৰু যিবোৰক প্ৰাকৃতিক বিধিসমুহে পৰিচালনা কৰে সেইবোৰৰ বিষয়ে কৰা এক অনুসন্ধান।  ওপৰৰ আলোচনাৰ ভিত্তিত ক’ব পাৰি যে সমাজত ঘটি থকা ঘটনা, সমস্যা আদিৰ লগত জড়িত হৈ থকা কাৰণবোৰ উদঘাটন কৰিবলৈ যি গৱেষণা কার্য চলোৱা হয় তাক সামাজিক গবেষণা বোলে।              সামাজিক  গৱেষণাৰ  মুল লক্ষ্য  : ১) সামাজিক গৱেষণাৰ মূল লক্ষ্য হ'ল মানুহৰ আচৰণৰ সম্পৰ্কত বোধশক্তিৰে বুজিবলৈ যত্ন কৰি সেই আচৰণসমূহে সামাজিক সংস্থাৰ সৈতে আন্তঃক্ৰিয়াৰে কেনেকৈ পৰিচালিত হয় তাক অনুসন্ধান কৰা। (2) সমাজত প্রচলিত বা বর্তি থকা সমস্যাসমূহৰ ওপৰত নতুন জ্ঞান অর্জন কৰা।(3) মানুহৰ জটিল আচৰণ আৰু সংস্থাবোৰৰ পৰীক্ষা কৰিবলৈ বিশ্লেষণৰ আহিলা সমূহ উন্নত কৰিবলৈ যত্ন কৰা।(৪) প্ৰস্তাৱিত সমস্যাৰ ওপৰত নতুন জ্ঞানৰ অন্বেষণ বা সন্ধান কৰা।  (৫) P.V. Young-ৰ মতে সামাজিক গৱেষণাৰ প্ৰাথমিক লক্ষ্য হ'ল মানৱ সমাজৰ সামাজিক জীৱন সম্পর্কে অধ্যয়ন কৰা আৰু ইয়াৰ অধ্যয়নৰ যোগেদি সামাজিক আচৰণৰ বিচাৰ কৰা আৰু নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবৰ বাবে চেষ্টা কৰা।                                      (৬) সামাজিক ঘটনাসমূহ বা সমস্যাসমূহৰ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাবে নির্দিষ্ট কিছুমান সামাজিক ঘটনাৰ কাৰণ উদঘাটন কৰা।



সামাজিক গবেষণাৰ সুবিধা/গুণ/উপকাৰঃ।              (১) সামাজিক ঘটনাৰ ওপৰত নিয়ন্ত্রণঃ সামাজিক গবেষণাই সমাজ আৰু সংস্থাবোৰৰ কার্যপ্রণালীৰ বিষয়ে বিস্তৃত আৰু উপযুক্ত জ্ঞান অর্জুনৰ বাবে সাজু কৰি তোলাৰ লগতে সামাজিক ঘটনাৱলীক নিয়ন্ত্রণৰ ক্ষমতা প্রদান কৰে। (2)সামাজিক পৰিকল্পনাঃ সামাজিক গৱেষণাই সামাজিক পৰিকল্পনাৰ বাবে আৱশ্যকীয় তথ্য-পাতি যোগান ধৰে। এনে তথ্য-পাতিবোৰে সমাজ জীৱনৰ অমূর্ত আৰু জটিল দিশবোৰ নিখুঁতভাৱে অনুধাৱন কৰাত সহায় কৰে আৰু সেই মতে পৰিকল্পনাৰ আঁচনিবোৰ গ্রহণ কৰিব পাৰি।            (৩)সামাজিক প্রগতি: সামাজিক গবেষণাৰ যোগেদি সামাজিক প্রগতিৰ মূল অন্তৰায় অজ্ঞতা বা সমাজৰ ভুল ধাৰণা বা অন্ধবিশ্বাস আঁতৰাই সামাজিক প্রগতিত অৰিহণা যোগায়।       ⑧সামাজিক কল্যাণ:সামাজিক গৱেষণাই সমাজৰ অপশক্তিসমূহৰ কাৰণ চিনাক্ত কৰি তাক উন্মোচিত কৰে। এই দৃষ্টিকোণৰ পৰা সামাজিক অপশক্তি নির্মূলৰ বাবে গৱেষণাই আৱশ্যকীয় ক্ৰিয়াৰ দ্বাৰা সহায় কৰিব পাৰে। ফলত সামাজিক কল্যাণ সম্ভৱ হৈ উঠে।(৫)আহিলা আৰু কৌশলসমূহৰ আধুনিকীকৰণ: সামাজিক গৱেষণাত প্রয়োগ কৰা আহিলা আৰু তথ্য বিশ্লেষণৰ কৌশলসমূহ গৱেষণাৰ প্ৰগতিৰ লগে লগে আধুনিকীকৰণ হৈ পৰে।ফলস্বৰূপে, এনেধৰণৰ আহিলা আৰু কৌশলসমূহে সঠিক ফলাফল প্রদান কৰিব পাৰে।(৬) সামাজিক সংহতি: সামাজিক গবেষণাই বৈচিত্র্যৰ মাজত এক্যৰ সূচনা কৰি সমাজত সামাজিক সংহতিৰ ভেঁটি শক্তিশালী কৰি তোলে।                      (৭) সামাজিক বোধ শক্তি আকে সদিচ্ছা : সামাজিক গবেষণাই এটা স্পষ্ট আর যুক্তিপূর্ণ মতামত আগবঢ়াই মানুহৰ বোধশক্তি আৰু সদিচ্ছাক উৎসাহিত কৰাত সহায় কৰে।   (৮) সামাজিক পূর্বকথন: সামাজিক গৱেষণাৰ জৰিয়তে যুক্তিপূর্ণ পূর্বকথনৰ মূল্যৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি সুস্থ সামাজিক নিয়ন্ত্ৰণ আৰু পৰিকল্পনাৰ প্ৰচেষ্টাৰে ভৱিষ্যতে হ'ব পৰা সামাজিক ঘটনাবোৰৰ ওপৰত পূর্বকথন সম্ভৱ হয়।        সামাজিক গৱেষণাৰ বাবে চাৰিটা প্রধান অভিপ্ৰায়ৰ কথা P.V. Young য়ে আগবঢ়াইছে। সেই অভিপ্রায় (motives) সমূহ তলত বর্ণনা কৰা হ'ল-১) কিছুমান সামাজিক ঘটনা (Social Phenomena) ৰ কাৰণ-ফলাফল (Cause-effect) ৰ সম্পৰ্ক জানিবলৈ ইচ্ছা কৰা।অনুপযুক্ত জ্ঞান বা দুর্বোধ্য ঘটনাবোৰৰ বাবে অনানুষ্ঠানিক সম্পৰ্কৰ বিষয়ে তাৎক্ষণিকভাবে জানিব পৰা নাযায়, সেইবাবে সামাজিক গৱেষণাই ইয়াক আৱশ্যকীয় কৰি তোলে।                      ২) নতুন সিদ্ধান্ত উদঘাটনৰ দ্বাৰা সামাজিক গৱেষণা অনুপ্রাণিত হ'ব পাৰে। সামাজিক গৱেষণাৰযোগে কম সময়ৰ ভিতৰত ধাৰণা আৰু কৌশলসমূহৰ সম্পৰ্কত অতি স্পষ্টভাৱে জ্ঞান অর্জন কৰিব পাৰে। সাম্প্ৰতিক সময়ত অতি সঠিক বা নিখুঁত আৰু দ্ব্যর্থহীন ফলাফলৰ বাবে পৰিমাপগত কৌশল সামাজিক গৱেষণাত প্রয়োগ কৰিব লাগে।৩) উৎসুকতা আৰু প্রয়োজনীয়তা এই দুয়োটা সামাজিক গৱেষণাৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ অভিপ্ৰায়  হোৱাটো বাঞ্চনীয় । (৪) সামাজিক  ঘটনাবোৰৰ বোধশক্তি, বিশ্লেষণ আৰু ব্যাখ্যা সামাজিক গৱেষণাৰ পাছত প্ৰাথমিক অভিপ্ৰায়মূলক কাৰক  হিচাপে  থাকিব লাগে ।

Read More

Wednesday, January 1, 2025

সমাজ তত্ব

8:20 PM 0
প্রণালীগত পন্থাৰ সংজ্ঞা হ'ল-১) আৰ.এল. এককোফৰ মতে "প্রণালীগত পন্থা হ'ল কোনো সংহতিৰ আন্তঃসম্পৰ্ক আৰু পৰস্পৰ নিৰ্ভৰশীল উপাদান।"       (২) ক্ৰফ'ৰ্ড ৰ'বৰ মতে- "প্রণালী হ'ল কিছুমান উপাদানৰ প্ৰণালীগত সংগঠন যিয়ে এককভাৱে কাম কৰে।"                                                                 প্রণালীগত পন্থা বা অভিগমন হ'ল এনে এক প্রক্রিয়া, যি প্রক্রিয়াত কোনো শৈক্ষিক কার্যাসূচী ফলপ্রসূভাৱে রূপায়িত কৰিবলৈ প্রণালীবদ্ধাভাবে নিদ্দের্শনায়ক। প্রযুক্তিবিদ্যা প্ৰয়োগ কৰা হয়।                                
প্রণালীগত পন্থাৰ বৈশিষ্ট্যসমূহ হ'ল-                             (১) প্রণালীগত পন্থাত অন্তর্ভুক্ত হৈ থকা উপাদানসমূহ পাৰস্পৰিক সম্পৰ্কযুক্ত, পৰস্পৰ স্বাধীন আৰু ক্রিয়াশীল।                                                               (২) প্রণালীগত পন্থাৰ প্ৰতিটো পদ্ধতিৰ কিছুমান উপ-পদ্ধতিও আছে।                                                         (৩) প্রণালীগত পন্থাৰ বিভিন্ন অংশসমূহৰ সমষ্টিতকৈ ইয়াৰ সামগ্রিক অৱস্থা অতি গুৰুত্বপূর্ণ।                        (৪) প্রণালীগত পন্থাৰ প্ৰতিটো উপ-পদ্ধতিয়েই সামগ্রিক অৱস্থাৰ লগত সম্পর্কযুক্ত।                                        (৫) প্রণালীগত পন্থাৰ বিভিন্ন অংশসমূহৰ সমষ্টিতকৈ ইয়াৰ সামগ্রিক অৱস্থা অধিক গুৰুত্বপূর্ণ।                    (৬) প্রণালীগত পন্থাসমূহ সদায় নিৰ্ধাৰিত উদ্দেশ্যৰদ্বাৰা পৰিচালিত হয়।                                                        
 (৭) প্রণালীগত পন্থাসমূহৰ যোগেদি বিভিন্ন কাৰ্যৰ সামগ্রিক মূল্যায়ন কৰা হয়। শিকন শিক্ষণ প্রক্রিয়াত প্রণালীগত পন্থাৰ ছটা পর্যায় দেখা যায়। সেয়া হ'ল-     (ক) শিক্ষার্থীৰ প্ৰাৰম্ভিক আচৰণ:- এই পর্যায়ত শিক্ষাগ্রহণৰ বাবে নামভৰ্ত্তিৰ সময়ত শিক্ষার্থীৰ পূর্ব জ্ঞান-অভিজ্ঞতা আৰু কৌশলৰ বুজ লোৱা হয়। (খ)আচৰণমূলক ৰূপত উদ্দেশ্য নিৰ্ধাৰণ: এই পর্যায়ৰ শিক্ষার্থীৰ আচৰণমূলক ৰূপত শিক্ষাৰ উদ্দেশ্য গঠন কৰা হয়।                                                                  

(গ) যথোপযুক্ত পদ্ধতিৰ বাচনি: উদ্দেশ্য নির্ধাৰণ আৰু গঠন কৰাৰ পিচত শিক্ষণ পদ্ধতিব বাচনি কৰা হয়।  

 (ঘ) পাঠ্যসূচীৰ প্রয়োগ:শিক্ষাৰ লক্ষ্যত উপনীত হ'বৰ বাবে এই পর্যায়ত শিক্ষার্থীসকলৰ বাবে নির্ধাৰিত পাঠ্যসূচীৰ প্রয়োগ কৰা হয়।                                       

(ঙ) শিক্ষার্থীৰ বাবে শিকন অভিজ্ঞতা প্রস্তুত কৰা:  শিকন অভিজ্ঞতাৰ নিৰ্বাচনে শিক্ষার্থীক বাঞ্চিত আচৰণ অনুশীলন কৰাৰ সুযোগ নিশ্চিত কৰে আৰু উপযুক্ত পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰে। ইয়াত শিক্ষার্থীয়ে সমস্যা সমাধানৰ বাবে বিষয়বস্তুটো বুজি উঠাৰ লগতে বিশ্লেষণাত্মক চিন্তন ক্ষমতাৰো বিকাশ সাধন কৰে।                          
 (চ) মূল্যায়ন: এনে ব্যবস্থাই পাঠসূচী প্রস্তুতকাৰকক সামগ্রিক পদ্ধতিটোৰ গুৰুত্ব উপলব্ধি কৰাত সহায় কৰে।






প্রণালীগত পন্থাত এজন শিক্ষকে নিম্নোক্ত ভূমিকা গ্রহণ কৰা উচিত----  
(১)শিক্ষণ পদ্ধতিৰ প্ৰাৰম্ভিক আচৰণক পুংখানুপংখকৈ পৰিমাপন কৰা। 
(২) শিক্ষণীয় বিষয়বস্তু সম্পৰ্কীয় তথাসমূহ সংগ্ৰহ কৰা। (৩)শিক্ষণীয় কার্যসূচীৰ উদ্দেশ্যসমূহ বিশ্লেষণ কৰা।(৪)শিকন উদ্দেশ্যক বিশ্লেষণ কৰি সুসংজ্ঞাবদ্ধ শিকন কার্যত পৰিণত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা।
(৫) শিক্ষণীয় বিষবস্তু সম্পৰ্কীয় তথ্যসমূহ সংগ্ৰহ কৰাত এজন দক্ষ শিক্ষকে কৃপণালি নকৰা।
(৬)শিক্ষক, শিক্ষার্থী উভয়ৰে আকাংক্ষিত লক্ষ্যস্থানত উপনীত হ'বৰ বাবে একোজন দক্ষ শিক্ষকে শিক্ষণীয় বিকল্প মাধ্যম সম্পর্কেও চিন্তা কৰে। 
(৭) সঠিক দিশত নির্ধাৰিত শিক্ষণীয় কাৰ্যসূচীৰ উদ্দেশ্যসমূহ বিশ্লেষণ কৰে। 

(৮)বিভিন্ন কৌশল, প্রক্রিয়া আৰু উপকৌশলসমূহৰ সম্পৰ্কে আলোচনা কৰা।

(৯) বিভিন্ন কর্ম আঁচনি প্রস্তুত কৰি শিক্ষণ পদ্ধতিক অধিক সজীৱ আৰু সক্রিয় কৰি ৰাখিবলৈ যত্ন কৰে।

(১০)শিক্ষার্থীৰ উপযুক্ত সহাঁৰিৰ তথ্যসমূহ উদ্দেশ্য প্রনোদিতভাৱে প্রণালীবদ্ধাভাৱে সংগ্ৰহ কৰি ৰাখে।

(১১) সহাঁৰি নাইবা প্রতিপুষ্টিৰ ওপৰত ভিত্তি কৰিয়েই কেতিয়াবা প্রয়োজনবোধক শিক্ষণ পদ্ধতিৰ উপকৌশল আৰু প্ৰক্ৰিয়াসমূহৰ সংশোধন ঘটাবলৈ চেষ্টা কৰে।

(১২) পৰিৱৰ্তিত পৰিৱেশৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি শিক্ষার্থীৰে পৰিবৰ্তনীয় আচৰণক প্ৰাৰম্ভিক আচৰণৰ সৈতে তুলনা কৰি শিক্ষণ পদ্ধতিৰ ফলপ্ৰসূতা পৰিমাপন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।

(১৩) শিক্ষার্থীৰ প্রয়োজনীয়তাৰ ওপৰত লক্ষ্য ৰাখি প্রণালীবদ্ধ শিক্ষণ পদ্ধতি তৈয়াৰ কৰিবলৈ যত্ন কৰে।           
              
প্রণালীগত পন্থাৰ বিভিন্ন স্তৰসমূহ হ'ল-                    (১)শিক্ষণীয় উদ্দেশ্য চিহ্নিতকৰণ: এই স্তৰত  শিক্ষণীয় বিষয়ৰ উদ্দেশ্যসমূহ সঠিকভাৱে শিক্ষাৰ্থীৰ  বয়স,  মানদণ্ড আৰু স্তৰ অনুযায়ী  নিৰ্বাচন  কৰি  শিক্ষাদান কৰা  ব্যৱস্থা  কৰা  হয়  ।

(2) শিক্ষণকার্যৰ বিশ্লেষণ:  এই স্তৰত  শিক্ষণীয়  বিষয়বস্তুক বিশ্লেষণ কৰি শিক্ষণীয় বিষয়বস্তুৰ সমস্যা  সম্পৰ্কে  সঠিক  জ্ঞান  লাভ কৰাৰ  প্ৰচেষ্টা  কৰা  হয় । 

(৩)পৰিস্থিতি বিশ্লেষণ : এই স্তৰত  শিক্ষাৰ্থীৰ উপযোগী  শিক্ষামূলক নিৰ্দেশনা তৈয়াৰ কৰিবৰ বাবে শিক্ষাৰ্থীৰ বৈশিষ্ট্য নিৰ্ণয়  কৰা হয় ।  

(৪)উপযুক্ত পৰিচালনা ব্যৱস্থা : এই স্তৰত উপযুক্ত  পৰিচালনা ব্যৱস্থাৰ দ্বাৰা এটা বিষয়ৰ পাঠ পৰিচালনাৰ দায়িত্ব  একাধিক  শিক্ষকৰ মাজত দিয়া  হয় ।

(৫) উদ্দেশ্যৰ প্রত্যক্ষণ আৰু উপলব্ধি : এই স্তৰত শিক্ষণৰ প্ৰান্তীয় আৰু সামৰ্থমূলক উদ্দেশ্য ভালদৰে  প্ৰত্যক্ষণ আৰু উপলব্ধি  কৰাত  গুৰুত্ব  দিয়া হয় ।

(৬) উদ্দেশ্যে  অৰ্জন কৰাৰ কার্যকাৰিতাৰ মূল্যায়ন:  শিক্ষাৰ্থীৰ শিকন অভিজ্ঞতা, প্ৰাসঙ্গিকতা, নিৰ্ধাৰিত জ্ঞান  অৰ্জনৰ ক্ষমতা ইত্যাদিৰ ওপৰত গুৰুত্ব ৰাখি উদ্দেশ্য অৰ্জন কৰাৰ কাৰ্যকাৰিতাৰ মূল্যায়ন কৰাটো অতি  প্ৰয়োজন ।

 (৭) প্রয়োজনীয় উৎস সম্পর্কে অনুসন্ধান: এই স্তৰত  শিক্ষাদানৰ  প্ৰয়োজনীয় উৎসসমূহ  ,যেনে- পৰিৱেশ  , মানৱ-সম্পদ, আৰ্থিক,  প্ৰযুক্তি  ইত্যাদি  স্থিৰ  কৰা হয় ।     
(৮) শিক্ষণ-পদ্ধতি নির্ধাৰণ : শিক্ষণ-শিকন প্রক্রিয়াক ফলপ্রসূ আৰু শিক্ষার্থীসকলৰ শিক্ষণ অভিজ্ঞতাক কাৰ্যকৰী কৰি তুলিবলৈ উপযুক্ত শিক্ষা পদ্ধতি নির্ধাৰণ কৰা হয়।  

(৯)খচৰা পৰিকল্পনা প্রস্তুত :এই স্তৰত শিক্ষাদানৰ উৎস আৰু পদ্ধতিসমূহ  কেনেদৰে প্ৰয়োগ কৰিব পৰা  যাব সেই বিষয়ে এটি  খচৰা পৰিকল্পনা প্ৰস্তুত কৰা হয় । 

(১০)খচৰা পৰিকল্পনা প্রয়োগ : এই স্তৰত প্ৰস্তুত খচৰাক এডল  নিৰ্বাচিত স্থানীয়  শিক্ষাৰ্থীৰ  ওপৰত প্ৰয়োগ কৰি ইয়াৰ  কাৰ্যকাৰিতা, সুবিধা  আৰু  অসুবিধাসমূহ নিৰ্ণয় কৰা হয় । 

(১১) ফলাফল বিশ্লেষণ : ফলাফল বিশ্লেষণৰ ওপৰত ভিত্তি কৰিয়েই প্রতিটো স্তৰৰ মূল্যায়ন কৰাৰ লগতে খচৰা পৰিকল্পনাৰ কোনো পৰিৱৰ্তনৰ প্রয়োজনীয়তা আছেনে নাই তাক নির্ধাৰণ কৰা হয়।

(১২) প্রয়োগ আৰু পুনঃ প্রয়োগ : এই স্তৰত নতুন নির্দেশমূলক পৰিকল্পনাৰ তৈয়াৰ কৰা হয়। এনেদৰে পুন: পুন: মূল্যায়নৰ জৰিয়তে নতুন পৰিকল্পনাক এক উৎকৃষ্ট নিদ্দের্শনামূলক পৰিকল্পনাৰূপে গৃহীত হয়। ফলত প্রয়োগ আৰু আৰু পুন:প্ৰয়োগৰ জৰিয়তে প্ৰণালীগত পন্থাত নির্দেশনা দান প্রক্রিয়াই এক নিখুঁত ৰূপ লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হয়। 






প্রণালীগত পন্থাৰ সুবিধাসমূহ:   
 (১) শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত বাঞ্চিত পৰিৱৰ্তন  সাধিবলৈ গ্রহণ কৰা পৰিকল্পনাত এক ধাৰণামূলক গাঁঠনি তৈয়াৰ কৰে।  
(২) শিক্ষাৰ লক্ষ্যত উপনীত হ'বৰ বাবে ব্যৱহহৃত সম্পদমূলক সামগ্রীসমূহৰ উপযুক্ততা নিধাৰণ কৰাত সহায় কৰে।

(৩) অবিৰত মূল্যায়নৰ সহায়ত শিক্ষার্থীয় বাঞ্চিত আচৰণ পৰিৱৰ্তন কৰাত সহায় কৰে। 

(৪) শিক্ষাৰ নির্দিষ্ট উদ্দেশ্যত উপনীত হ'বৰ বাবে ব্যৱহৃত সম্পদসমূহৰ চাহিদা, তাৰ উৎস আৰু আন সুযোগ-সুবিধাসমূহৰ পৰিমান, প্রয়োজন হোৱা সময় আৰু অন্যান্য দিশ নির্ধাৰণ কৰাত সহায় কৰে।

(৫) শিক্ষাৰ নিৰ্ধাৰিত লক্ষ্যত উপনীত হ'বৰ বাবে শিক্ষণ-শিকন প্রক্রিয়াত ব্যৱহৃত উন্নত প্রযুক্তিৰ যন্ত্রপাতি, মাধ্যম আৰু মানৱসম্পদ এই তিনিওটা দিশৰ মাজত উপযুক্ত সম্বন্ধ স্থাপন কৰাত সহায় কৰে।                    

(৬) শিক্ষার্থীৰ শিক্ষণ কার্য ফলপ্রসূ কৰি শিক্ষা প্ৰক্ৰিয়াৰ সফলতা আনিবৰ বাবে বিভিন্ন উপাদানসমূহৰ প্ৰণালীবদ্ধ আৰু সু শৃংখলিত উপস্থাপনত প্রণালীগত পন্থাই সহায় কৰে।
  
এটা প্রণালী সংগঠিত হ'বৰ কাৰণে প্রয়োজনীয় উপাদানমূহ হ'ল-
(১)শিক্ষাৰ উদ্দেশ্যসমূহ চিনাক্তকৰণ আৰু বিশ্লেষণ।

(২)বিভিন্ন শিক্ষণ সামগ্রী আৰু পদ্ধতি নির্বাচন (৩)শিক্ষার্থী 
 (৪) শিক্ষক  
(৫) শিক্ষণীয় বিষয় 
(৬)শিক্ষণ পৰিৱেশ
 (৭)শিক্ষণ কৌশল আৰু মাধ্যম 
(৮)গঠনমূলক আৰু সামগ্রিকভাবে মূল্যায়ন পৰিচালনা (৯) সঁহাৰি  
(১০) প্রয়োগ আৰু পুনঃপৰীক্ষণ।

Read More

Tuesday, December 3, 2024

মই অসমীয়া (কবিতা )

7:55 PM 0
পাঠ্যপুথিৰ প্ৰশ্নৱালী:
১)চমু উত্তৰ দিয়া:
ক)চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ কবিতা পুথি  এখনৰ নাম লিখা ।
উত্তৰ :চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ কবিতা পুথি  এখনৰ নাম হ'ল বেদুইন।
খ)মোগলসকলে অসমৰ ক'ত ভৰি দিছিল?
উত্তৰ:মোগলসকলে অসমৰ সেউজীয়া দূবৰিৰ বনত দিছিল ।
গ)অসমৰ হেংদাং ক'ত জিলিকিছিল ?
উত্তৰ: অসমৰ হেংদাং সমৰ থলীত জিলিকিছিল ।
ঘ) অসমীয়াসকলে কিহেৰে তৈয়াৰী পেঁপা বজাইছিল  ?
উত্তৰ: অসমীয়াসকলে ম'হৰ শিঙেৰে তৈয়াৰী পেঁপা বজাইছিল ।
ঙ)অসমৰ স্বৰ্গদেৱে কিহেৰে দেউল সজাইছিল  ?
উত্তৰ:অসমৰ স্বৰ্গদেৱে হাঁহ-কণী আৰু চাউলেৰে দেউল সজাইছিল ।

2)'অসমৰ হেংদাং জিলিকিল
    দুৰৰ পূৰ্ণ আলোকত '----------কথাখিনিৰ তাৎপৰ্য  ব্যাখ্যা কৰা ।
উত্তৰ: উপৰোক্ত কবিতাফাঁকিৰ যোগেদি  কবিয়ে অসমীয়া জাতিৰ গৌৰৱময়  স্বদেশপ্ৰীতি আৰু  বীৰত্বৰ কথা বৰ্ণনা কৰিছে ।
           মোগলসকলে অসমক অনায়াসেৰে জয় কৰা তৃষা লৈ অসমৰ লুইতৰ পাৰৰ মিনকৰা সেউজীয়া দূবৰিৰ বনত ভৰি  দি অসমৰ বীৰ - বীৰংগনাৰ অদম্য স্বদেশপ্ৰীতি  আৰু  বীৰত্ব দেখি বিস্মিত হৈ পৰিছিল ।অসমীয়া পুৰুষ-মহিলাই  অসম মাতৃৰ সন্মান আৰু  স্বাধীনতা ৰক্ষাৰ  বাবে হাতে -হাতে অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ, হেংদাং  লৈ সমৰ থলীত ৰণচণ্ডী হৈ নিজৰ প্ৰাণ আহুতি দিবলৈ উপস্থিত হৈছিল । অসমীয়া  পুৰুষ-তিৰোতাৰ হাতত থকা হেংদাং  দুপৰীয়া পূৰ্ণ  আলোকত  জিলিকি উঠিছিল ।অসমীয়া পুৰুষ- তিৰোতাৰ  এনে অনিৰুদ্ধ  স্বদেশপ্ৰীতি  দেখি মোগলসকল  হতচকিত  হৈ বিবুদ্ধিত  পৰিছিল ।
Read More

Tuesday, July 30, 2024

'কলিকতাত যাত্রা' নামত পাঠটিত লেখক পদ্মনাথ গোহাঁঞি বৰুৱাই কলিকতাৰ গমনৰ অভিজ্ঞতা

9:23 PM 0
বিষয়। : 'কলিকতাত যাত্রা' নামত পাঠটিত লেখক পদ্মনাথ গোহাঁঞি বৰুৱাই কলিকতাৰ গমনৰ অভিজ্ঞতা

শ্ৰেণী   : দ্বাদশ শ্ৰেণী  ( অসম ৰাজ্যিক মুক্ত বিদ্যালয় ) 

১) 'কলিকতাত যাত্রা' নামত পাঠটিত লেখক পদ্মনাথ গোহাঁঞি বৰুৱাই কলিকতাৰ গমনৰ অভিজ্ঞতা কেনেদৰে আগবঢ়াইছে, নিজৰ ভাষাত বুজাই লিখা।

 উত্তৰ :  'নগা পর্বতীয়া জিলা’ৰ পৰা ১৮৯০চনত এণ্ট্ৰন্স পৰীক্ষাত উত্তীর্ণ হোৱা প্রথম ছাত্র পদ্মনাথ গোহাঁইবৰুৱাই পৰীক্ষাৰ ফল লাভ কৰা পাছতে ঘাই ঘৰ লক্ষ্মীমপুৰৰ পৰা  পালি ঘৰ শিৱসাগৰলৈ যাত্রা কৰিছিল। শিৱসাগৰত কিছুদিনথকাৰ  পাছত উচ্চ শিক্ষাৰ বাবে লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা , বসন্ত কুমাৰ গোস্বামী আৰু  দ্বাৰকেশ্বৰ শর্মাৰ সৈতে জাহাজেৰে কলিকতালৈ যাত্রা কৰিছিল। 

গোহাঁঞি বৰুৱাদেৱে  শিৱসাগৰৰ পৰা দোকমোকালিতে হাতিৰে যাত্রা কৰি দিচাংমুখৰ ঘাটত  উপস্থিত হৈছিলগৈ। এই যাত্রাত তেখেতক মৌ-চেপা বৰষুণে  তিৰাই জুৰুলি-জুপুৰি কৰি পেলাইছিল। তদুপৰি তেখেতৰ পেটাৰি, শর্য্যা-পাটী, গাৰ কাপোৰ-কানি সমুদায় তিতি জপ্- জেপীয়া হৈছিল। এনে অৱস্থাৰ বাবে তেখেতে দুখত বুৰ গৈছিল। কিন্তু এজন বুঢ়া সহ-যাত্রীয়ে তেখেতক যাত্রা শুভ বুলি বক্তব্য আগঢ়বাই তেখেতক শান্তনা দিছিল। তেখেতে জাহাজত সদাগৰ হৰিবিলাস আগৰৱালাৰ লগত সাক্ষাৎ হয়।

দূৰাতি তিনি দিবষ অন্তত তেখেতে আবেলি ৪ বজাত গোৱালেণ্ড ঘাটত উপস্থিত হয় । ইয়াৰ পাছত তাৰ পৰা ঘোঁৰা গাড়ীৰে  অসমীয়া ছাত্ৰৰ বহা বিচাৰি বিচাৰি শেষত মিজাপুৰ ষ্ট্ৰীটলৈ গৈ বেণুধৰ ৰাজখোৱাহঁতে থকা ছত্রা বহাত উঠিলছিলগৈ। 

গোহাঁঞি বৰুৱাদেৱে  উচ্চ শিক্ষাৰ বাবে প্রথমে ৰিপন কলেজত লেটিন সাহিত্য বিষয়টো 'দুৱলীয়া সাহিত্য' হিচাপে লৈ এফ. এ. শ্রেণীত নামভর্তি কৰিছিল। কিন্তু এই বিষটোৰ শিক্ষা ৰিপন কলেজত সুকলমে লাভ কৰিব নোৱাৰিলে । সেয়েহে লেটিন শিক্ষাৰ ভাল ব্যৱস্থা থকা চেন্ট জেভিয়ার্চ কলেজত তেওঁ নামভৰ্তি কৰিছিল। ইয়াতো তেওঁ অন্যান্য ছাত্রৰ সমানে আগুৱাব  নোৱাৰি  জেনেৰেল এছেম্বলি ইনষ্টিটিউচন কলেজত সংস্কৃত বিষয়টি লৈ পরীক্ষা দিবলৈ সাজু হৈছিল। কিন্তু ইউনিভাৰচিটিৰ কর্তৃপক্ষই তেওঁক উপস্থিতিৰ হাৰ কম হোৱা কাৰণে এফ.এ. পৰীক্ষাত বহাৰ অনুমতি দিয়া নাছিল। ইয়াৰ পাছত তেখেতে বন্ধুসকলৰ পৰামর্শ অনুসৰি আইন শিক্ষাৰ ক্লাছত মনোযোগ দিছিল ।কিন্তু বয়স কম হোৱাৰ কাৰণে বহু চেষ্টা কৰাৰ অন্ততো তেওঁ আইনৰ পৰীক্ষাত বহিবলৈ অনুমতি পোৱা নাছিল ।তেখেতৰ মনোবল ভাগি পৰিল আৰু কলিকতাত পঢ়াৰ মানসিকতাক বাদ দি গৰম বন্ধত ঘৰলৈ উভতি আহিছিল আৰু তেখেতে আহোঁতে তেখেতৰ কলিকতীয়া ৰচনা ৰাজিসমূহক লগত লৈ আহিছিল আৰু পৰৱৰ্তী জীৱনত কলিকতীয়া অভিজ্ঞতাক কামত খটুৱাই অসমীয়া ভাষা জননীৰ সেৱা কৰিবলৈ সংকল্পবদ্ধ হৈছিল ।

এনেদৰে পদ্মনাথ গোহাঁইবৰুৱাৰ  কলিকতীয়া ভ্ৰমণৰ যাত্ৰা অন্ত পৰিছিল ।
Read More

" নাৱৰীয়া " কবিতাটিৰ মূলভাৱ লিখা ।

9:19 PM 0
বিষয়  : নাৱৰীয়া  
শ্ৰেণী       : দ্বাদশ  ( অসম ৰাজ্যিক মুক্ত বিদ্যালয়) 

(১)" নাৱৰীয়া " কবিতাটিৰ  মূলভাৱ  লিখা  ।   

উত্তৰ   : বনফুল কবি যতিন্দ্ৰনাথ দুৱাৰাৰ “আপোন সুৰ” কবিতা পুথিৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা “নাৱৰীয়া(ক) কবিটাটিত কবিৰ প্ৰকৃতিপ্ৰীতি সুন্দৰকৈ প্ৰকাশ পাইছে। 

পশ্চিম আকাশত বেলিটিয়ে মেলানি মেলোতে “আধা পোহৰ আধা ছায়াই” পৃথিৱীৰ গছ-গছনিক আৱৰি ধৰিছে । আকাশত তৰাবোৰৰ চিকমিকনি দেখা পোৱা গৈছে আৰু মলয়া বতাহে মিলনৰ সুৰ আকাশে আকাশে বিলাই ফুৰিছে। এনে সময়তে নদীৰ পাৰত থকা ফুলনিৰ মাজত যেন কবিৰ কল্পনাৰ মোহময়ী নাৰী মালতীক দেখা গৈছে। আনন্দ মনেৰে তাই ফুলৰ মাজত খেলিছে। হঠাতে মালতীৰ কাণত পৰিল কোনো নাৱৰীয়াৰ মধুৰ কণ্ঠস্বৰ। তেওঁ নাৱৰীয়াৰ পৰিচয় সুধিলে। নাৱৰীয়াই দেশ-বিদেশ ঘূৰি ফুৰা পথিক বুলি নিজৰ পৰিচয় দিয়াত মালতীয়ে নাৱৰীয়াক ৰাতিটো মালতীৰ ঘৰতে কটাবলৈ অনুৰোধ কৰিলে। 

মালতীৰ অনুৰোধ ৰাখিব নোৱাৰি নাৱৰীয়াৰূপী কবিয়ে প্রকাশ কৰিছে যে তেওঁ ক্ষুদ্র প্রাণী, কাৰো আদৰ-আতিথ্যৰ যোগ্য নহয়। তেতিয়া মালতীয়ে কৈছে যে আন্ধাৰ পথত অকলে অকলে নাৱৰীয়াই গতি কৰাতো অনুচিত। তাৰ উত্তৰত নাৱৰীয়া ৰূপীকবিয়ে কৈছে যে তেওঁ অকলশৰীয়া নহয়। পশু-পক্ষী, গছ-লতা- এই সকলোবোৰ তেওঁৰ লগৰীয়া। মালতীয়ে কবিৰ অন্তৰত মানুহৰ মৰমে সৃষ্টি কৰা আশাৰ ছৱি ফুটি নুঠে নেকি বুলি সোধাত কবিয়ে কৈছে যে মানুহৰ ভাল পোৱা তেওঁ আৰু বিচৰা নাই। প্ৰকৃতিৰ সকলোটি তেওঁৰ আপোন যেতিয়া ধন- সোণৰো প্রয়োজন নাই। এই জীৱন দুদিনীয়া, গতিকে তেওঁক সাংসাৰিক সুখ-শান্তিও নালাগে। ৰাতি হ'লে নাৱৰীয়া ক'ত থাকে বুলি সোধা মালতীৰ প্ৰশ্নোত্তৰত নাৱৰীয়াই  নিজৰ পঁজা ঘৰ অথবা কোনোবা নিৰ্জন গছৰ  তলত তেওঁ স্বাধীনভাৱে বাস কৰে বুলি প্ৰত্যত্তৰ দিয়ে । ফাঁকি-ফুকা আৰু কঠোৰ শাসন নথকা প্রকৃতিয়ে তেওঁৰ আপোন ঠাই বুলি মালতীক অৱগত কৰে । নাৱৰীয়াৰূপী কবিৰ কথা শুনি মালতীৰ গালে-মুখে লাজৰ আভা ফুটি উঠিল। কিবা ক'ব খুজিও ক'ব নোৱাৰিলে। আৱেগে তাইৰ হৃদয় ওপচাই পেলালে। তেনেতে নাৱৰীয়াই বিদায় মাগিলে। মালতীয়ে তেতিয়া মাথোঁ নাৱৰীয়াক সুধিলে আকৌ তেওঁলোকৰ সাক্ষাৎ হ'বনে? নাৱৰীয়াই ক'লে যে তেওঁ সিপাৰত নিৰলে থাকে, মালতী থাকে ইপাৰত। ইপাৰত থাকি আমনি লাগিলে মালতীয়ে সিপাৰত শান্তি বিচাৰি গ'লে নাৱৰীয়া ৰৰূপী কবিক লগ পাব।
Read More

'বিশ্বখনিক'ৰ কবিতাটিৰ মূলভাৱ লিখা।

9:17 PM 0
বিষয়  : বিশ্বখনিকৰ 
শ্ৰেণী   :  দ্বাদশ  ( অসম ৰাজ্যিক মুক্ত বিদ্যালয়)

(১) 'বিশ্বখনিক'ৰ কবিতাটিৰ মূলভাৱ লিখা।                           

 উত্তৰঃ:  কবি মফিজুদ্দিন আহমদ হাজৰিকাৰ বিশ্ব খনিকৰ' কবিতাটিৰ যোগেদি পৰমশক্তি  পৰমেশ্বৰৰ স্বৰূপ বর্ণনা কৰিছে।

কবিৰ মতে এই বিশ্ব ব্রহ্মাণ্ডত পৰমেশ্বৰৰ  বাহিৰে একোৰে অস্তিত্ব নাই। তেওঁক চাক্ষুস দৃষ্টিৰে কোনেও দেখা নাপায় যদিও তেওঁ সকলোতে বিৰাজমান। তেৱেঁই এই সংসাৰৰ সকলোকে পরম আত্মীয়তাৰে বান্ধি ৰাখিছে। তেওঁৰ কৃপাতেই আকাশত শূণ্যতে থকা নক্ষত্র, গ্রহ, তৰা, বেলি, জোন আদি আটাইবোৰ আলাসতে ইটোৱে সিটোৰ লগত টা টনি কৰি বর্তি আছে। ল'ৰা-তিৰোতা, আই-ভাই সকলোকে লৈ মরু জগতত মানুহেও একো একোখন সংসাৰ তেওঁৰ কৃপাতে তৰিছে। সেয়েহে তেওঁৰ মহিমা অপাৰ। একোখিলি গছৰ পাততো তেওঁৰ নামত বহুত চিন থাকে। গছবোৰেও বীনা বাই তেওঁর মহিমা কথাক বাখনে । তেওঁ সকলোতে বিৰাজমান। কিন্তু তেওঁক কোনেও দেখা নাপায়; কাৰণ তেওঁ মায়াৰ ওৰণিৰে মুখ ঢাকি থাকে। মায়াৰ ওৰণিৰে মুখ ঢাকি থকা বাবেই তেওঁক খেপিয়ালেও পোরা নাযায় আৰু ক'তো চিন-চাব ধৰা নপৰে। তেৱেঁই সত্বঃ, ৰজঃ আৰু তমঃ এই তিনি গুণৰ  মাজেৰে পৃথিবীৰ সকলো বস্তুতে স্থিতি লৈ আছে। কিন্তু তেওঁ এই সকলো গুণৰ ওপৰত আৰু ইয়াৰ নিয়ন্তা।তেওঁ বিশ্বব্রহ্মাণ্ডৰ স্বামী আৰু মহাজন। সেয়ে যেনিয়েই আমাৰ চকু যায়, সকলোতে তেওঁৰ দয়া-মৰম বৰষা দেখা পাওঁ। তেওঁৰ কৃপাতে কুঁহি গজালি এটিও শেষত এজোপা প্রকাণ্ড গছত পরিণত হয়; নিচেই কেঁচুৱা এটিও তেজাল ডেকা হৈ মাক-বাপেকৰ অহংকাৰ আৰু আনন্দ বঢ়ায়। সেয়েহে কবিয়ে কৈছে যে তেৱেঁই মানী, তেৱেঁই মান, তেৱেঁই দানী, তেৱেঁই দান, তেৱেঁই কাম, কর্মী, খেতি, খেতিয়ক, জ্ঞানী, জ্ঞান, তীখা, শান, ধর্ম, ধর্মী, বুধি-বুঝিয়ক, পানী, মাছ, যোগী, তপস্বী , বাজীকৰ, ধনী, ধন, গোমোস্তা, মহাজন, কাৰিকৰ, অর্থাৎ তেৱেঁই সকলো; তেওঁ বিশ্বখনিকৰ । তেৱেঁই অন্তর্যামী সর্বজ্ঞান, বিশ্ব-আত্মা প্রাণ আৰু সর্ব-ব্যাপী সর্ব শক্তিমান।

গতিকে দেখা যায় যে, পৰমেশ্বৰৰ পৰম শক্তিৰ সর্বব্যাপক, সর্বশক্তিমান আৰু অন্তর্ঘামী সত্তাৰ উপলব্ধিয়েই কবিতাটিৰ মূলভাৱ ।
Read More

‘কুকুৰ’ প্ৰতীকটোৱে কবিয়ে প্ৰকৃততে কি ক’বলৈ বিচাৰিছে লিখা ।

9:08 PM 0
বিষয়    :      কুকুৰ 
শ্ৰেণী    : দ্বাদশ  ( অসম ৰাজ্যিক মুক্ত বিদ্যালয়)
 ১) ‘কুকুৰ’ প্ৰতীকটোৱে কবিয়ে প্ৰকৃততে কি ক’বলৈ বিচাৰিছে  লিখা  ।

 উত্তৰ  :  কবি অমূল্য বৰুৱাই ‘কুকুৰ’ প্ৰতীকটোৰ যোগেদি প্ৰকৃততে শ্ৰেণী বৈষম্যৰ আধাৰত মানুহক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছে ।কবিয়ে মানুহক কুকুৰৰ লগত  তুলনা কৰি দুটা শ্ৰেণীত ভাগ কৰিছে ।এচামক নিম্ন বংশজাত আৰু আন চামক উচ্চ বংশজাত বুলি বৰ্ণনা কৰিছে ।

নিম্ন বংশজাত কুকুৰ চামৰ অৱস্থা দুখ লগা ।জীৱন ধাৰণৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় নিম্নতম সামগ্ৰীখিনিৰো অভাৱ ।এই চাম কুকুৰৰ মুখত পোৱা যায়  অৰ্ৱজনাৰ পৰা উলিয়াই অনা একোডোখৰ ৰসহীন আৰু জাত-পাতৰ বিচাৰ নোহোৱা হাঁড়।আকৌ কোনোটোৰ মুখত দেখা যায় ফটা জোতাৰ লেটেকা চামৰা ।এই চাম কুকুৰৰ বহুতৰে আকৌ চুৱা পাতনিত পেলাই দিয়া  ভাতৰো অভাৱ দেখা যায় ।এই চাম কুকুৰে ক্ষুধা যন্ত্ৰণাৰ নিবাৰণৰ বাবে অহৰহ সংগ্ৰামত ব্যস্ত থাকিবলগীয়া হোৱা বাবে সিহঁতে “অহিংসাই পৰম ধৰ্ম “ এই বাণীকো পাহৰি গৈ হিংসাশ্ৰয়ী জীৱন কটাব লগীয়া হয় ।সেয়েহে যুধিষ্ঠিৰ লগত যোৱা কুকুৰটোৰ দৰে স্বৰ্গাৰোহণৰ আশা কৰি ধৰ্ম যাত্ৰা কৰাৰ মৰসাহ সিহঁতৰ নাথাকে ।এই চাম কুকুৰে ক্ষুধাৰ যন্ত্ৰণা আৰু লোভৰ বাসনাত নিৰস হাঁড় আৰু লেটেকা চামৰাতো বিচাৰি পায় ৰস আৰু প্ৰটিনৰ কোমলতা ।সিহঁতৰ জীৱন ধাৰণৰ এই পদ্ধতিয়ে সৃষ্টিৰ আনাদিৰ কালৰ পৰা চলি অহা “খাবৰ বাবে আমি জীয়াই আছোঁ নে জীয়াই থাকিবৰ বাবে খাই আছোঁ ।“ –এই পুৰণি প্ৰশ্নটিক অধিক জটিল কৰি তোলে কাৰণ সিহঁতক ‘খোৱা, পিয়া, ফুৰ্তি কৰা’ অৰ্থাৎ আনন্দময় জীৱন কটাবলৈ যিবোৰ আহিলা প্ৰয়োজন, সেইসকলোবোৰ সিহঁতৰ অভাৱ । সিহঁতে জীয়াই থাকিবৰ বাবে যি খাদ্য খায়,  সিও হ’ল মহামাৰীৰ বীজ অৰ্থাৎ জীয়াই থাকিবলৈ সিহঁতে যি খায় তাতেই নিহিত  হৈ থাকে সিহঁতৰ মৃত্যু ।সেয়ে সিহঁত নিৰুপায়,  সিহঁত নিজেই  নিজৰ মৃত্যুক  আমন্ত্ৰণ কৰি আনে ।সেইবাবেই সিহঁতৰ বাবে এই জটিল প্ৰশ্ন আজি অৰ্থহীন ।কুৰি শতিকাৰ সভ্যতাৰ নিলাজ হাতৰ চেকা সিহঁতৰ প্ৰত্যেকৰে কপালত সনা আছে ।এই খাবলৈ নোপোৱা দলটোৱেই শোষক ৰূপী প্ৰভুসকলৰ ঐশ্বৰ্যৰ চন্দুকটোৰ ৰাতিৰ আন্ধাৰৰ গোপণ ৰখীয়া আৰু বাহ্যিক সমাজত ইহঁতৰ মূল্য পুতৌলগা, ইহঁত হৈ পৰে ঘৃণিত আৰু আনৰ উপহাসৰ পাত্ৰ কবিয়ে এই নিম্ন জাতবংশৰ কুকুৰ চাম অৰ্থাৎ নিম্ন শ্ৰেণীৰ মানুহবোৰ আধুনিক সভ্যতাৰ শোষক শ্ৰেণীয়ে কৰা শোষণ আৰু নিষ্পেষণৰ বাবেই সৃষ্টি হৈছে বুলি কৈছে । 

এই  সমাজখনৰ উচ্চ বংশজাত কুকুৰৰ দলটো হ’ল খাবলৈ পোৱা কুকুৰ ।এওঁলোকৰ জীৱন বিলাসী জীৱন ।এওঁলোকৰ খাদ্য অভাৱ নাই ।এই চাম মানুহে যি আৰামদায়ক,  বিলাসীপূৰ্ণ  সভ্যতাৰ অংশীদাৰ হৈছে তাৰ গুৰিতে আছে নিম্ন শ্ৰেণীৰ শ্ৰমজীৱী মানুহক কৰা শোষণ,  নিষ্পেষণ । নিম্ন বা শোষিত শ্ৰেণীৰ সুবিধা কাঢ়ি আনি এই চামে বিলাসী সভ্যতাৰ সৃষ্টি কৰিছে আৰু অনুক্ৰমে সমাজত দুখীয়া শ্ৰেণীটোৰ ক্ষুধাৰ বৰ্বৰতাৰ জন্ম দিছে । 

গতিকে দেখা যায় যে প্ৰতীকধৰ্মী “কুকুৰ” কবিটাটিত কবিয়ে জীৱন ধাৰণৰ পাৰ্থক্য থাকিলেও সমাজৰ দুয়ো শ্ৰেণীৰ মানুহকেই “কুকুৰ” বুলি সম্বোধন কৰিছে ।
Read More

Post Top Ad

Your Ad Spot