দীচুচ

                    দীচুচ
 সৌ আকাশখনলৈ চোৱা , দীচুচ.............
 ছাগে , সমীৰেও বুজিছে ,
 কালিদাসৰ মেঘদূতৰ কাহিনী ।
 চোৱা  চুন চোৱা................
 এবাৰ অতীতক স্মৰণ কৰি চোৱা
 চৌদিশে বিস্তাৰিত , মৃদুৰ মলয়াত প্ৰৱাহিত
 মধুময় জীৱনৰ শিখা ।
 কি আপোন , কি পৰ , কত কত জঘন্য কৰ্ম ,
 ওহ্ ......................
  ------হ'ব দিয়া ! , বাদ দিয়া-----
 অ'..... পাহৰিয়েই গ'লোঁ বুলি ভাবিছা নহয় ?

নহয় জানোঁ , তোমাৰ অভিমানি স্মৃতিবোৰ ।

কেনেকৈ পাহৰিম কোৱা 
জীৱনৰ পাগুৰি দিনটিক 

বিষাদৰ পুষ্পৰে সজ্জিত দিবাটোক।